tag:blogger.com,1999:blog-19985420336014319442024-02-21T08:55:35.601+02:00το blog μουΜαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.comBlogger59125tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-43206369410832927532015-08-27T23:35:00.000+03:002015-08-27T23:43:58.038+03:00Χαρούμενες καλοκαιρινές διακοπές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcrNToK07r_jjmxj-LlEM5fQ43JUd20k8yYS3rVhlGpRscxdLRelOacoLxTNJyemFr_L5PYcBhFF7FxgqU5JOsWWG4PP0nBKiIHw_CYjWiI4yFHUj6Z_eNc0Zo_kQ-fKAG3v_wer2F4NM/s1600/%25CE%25A0%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcrNToK07r_jjmxj-LlEM5fQ43JUd20k8yYS3rVhlGpRscxdLRelOacoLxTNJyemFr_L5PYcBhFF7FxgqU5JOsWWG4PP0nBKiIHw_CYjWiI4yFHUj6Z_eNc0Zo_kQ-fKAG3v_wer2F4NM/s320/%25CE%25A0%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
Χαρούμενες καλοκαιρινές διακοπές ή μάλλον οικογενειακές καλοκαιρινές διακοπές.Μετά απο 2 ολόκληρα χρόνια περίμενα πως και πως να φύγω απο την Αθήνα έστω και για αυτές τις 10 μέρες με τους γονείς μου.Οι οικογενειακές διακοπές είναι κάτι που είχα σταματήσει να κάνω εδώ και δεν θυμάμαι πόσα χρόνια γιατί πολύ απλά οι γονείς μου είναι ανυπόφοροι και για κάποιο περίεργο λόγο το θυμάμαι μετά όταν είμαι ήδη σε διακοπές μαζί τους.Φέτος δεν έιχα και πολλές επιλογές.Αν ήθελα να φύγω απο την Αθήνα θα έφευγα μαζι τους για το χωριό της μητέρας μου.<br />
Επειδή εγώ αποφεύγω να οδηγώ σε μακρινα ταξίδια επέλεξα να πάμε με το τρένο.Με τόσο ωραίες αναμνήσεις που είχα απο τα παιδικά μου χρόνια που ταξιδεύαμε με τρένα δεν δίστασα καθόλου.Έκλεισα τα εισητήρια online.Φαίνεται πως είναι ο μόνος εκσυγχρονισμός του ΟΣΕ όμως γιατι περάσαμε μια μικρή οδύσσεια με τα πράγματα που δεν παίρνουν στις αποσκευές όπως τα παλιά καλά χρόνια και με το καρότσι που δεν χωρούσε πουθένα...Να προσθέσω και το οτι όλα τα βαγόνια είχαν το νούμερο 2 και τρέχαμε δεξιά κι αριστερά στην αποβάθρα μέχρι να βρούμε ποιο είναι πραγματικά το βαγόνι 2.Αντί λοιπόν να ανεβαίνεις κύριος στο τρένο έπρεπε να κουβαλάς όλες τις αποσκευές μαζι σου στο βαγόνι.Αν χωρούσαν καλώς αν δεν χωρούσαν δεν τους ενδιέφερε και πολύ...<br />
Όταν τελικά φτάσαμε στο χωριό και με πέτυχε μία γειτόνισσα έξω με τη μικρή άρχισε να με ρωτάει τι κάνουν όλοι κλπ.<br />
Τελικά με ρωτάει "Ηρθε και ο άντρας σου μαζί σας;"<br />
"Ορίστε;", απαντάω εγώ.<br />
Με ξαναρωτάει συμπληρώνοντας οτι της είχε πει η μητέρα μου οτι είναι ναυτικός και λείπει συχνά.
"Ορίστε;", σκέφτηκα απο μέσα μου και μάλλον το έδειξα κιόλας.
"Όχι δεν ήρθε", της απάντησα και έφυγα κακήν κακώς.<br />
Απο οτι φαίνεται η μητέρα μου πρόλαβε και με πάντρεψε χωρίς εγώ να έχω ιδέα.<br />
Γυρίζοντας μετά στο σπίτι.
"Είδα τη γειτόνισσα", είπα στη μητέρα μου.<br />
"Τι κάνει;, μου απαντάει χαρούμενα.Εκνευριστικά χαρούμενα θα έλεγα.<br />
"Με ρώτησε για τον άντρα μου.Αυτόν που δεν ήρθε επειδή είναι ναυτικός.Θυμάσαι;"<br />
"Δε πιστεύω να της είπες καμία βλακεία οτι δεν είσαι παντρεμένη;Εδώ κουτσομπολεύομουν.Δε θα γίνουμε ρεζίλι εξαιτίας σου", συνέχισε ενώ εγώ είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα.<br />
Ξαφνικά πέρασαν μπρόστα απο τα μάτια μου σαν ταινία σκηνές που μου είχε κάνει όταν έμαθε οτι ήμουν έγκυος και δεν θα παντρευόμουν.Φράσεις του τύπου "Μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι, τι θα πω στις φίλες μου" και άλλα τέτοια όμορφα.<br />
"Δεν πρόκειται να αλλάξεις ποτέ Μαμά", μουρμούρησα και πήγα να πάρω ένα παυσίπονο γιατί μου είχαν σπάσει τα νεύρα(ή με μάτιασε η γρουσούζα γειτόνισσα).
"Και πότε θα μου το έλεγες οτι έχεις πει ψέματα;Το ξέρεις οτι οι φίλες μου εδώ γνωρίζουν πως δεν έχω άντρα;Αν το μάθουν οι συγγενείς και φίλοι σου εδώ τι θα σκεφτούν;Χειρότερο δεν είναι αύτο;"<br />
"Ε καλά θα στο έλεγα.Μόλις φτάσαμε.Πως κάνεις έτσι;Κακώς έδωσες αναφορά στις φίλες σου εδώ.Που θα έβλεπαν οτι δεν έχεις άντρα απο εδώ που μένουν;"
Δε θυμάμαι τι άλλο είπε.Δεν μπορούσα να την ακούω άλλο και έφυγα απο το δωμάτιο.Τωρα τα σκέφτομαι εκνευρισμενη και παρολαυτά γελάω γιατί σε λίγο καιρό ανοίγουν τα σχολεία και κάθε χρόνο οι δασκάλοι μας έβαζαν να γράφουμε έκθεση με θέμα:"Πως πέρασα το καλοκαίρι στις διακοπές μου".Φαντάζομαι τι ωραίες οικογενειακές στιγμές διαβάζουν στις εκθέσεις των παιδιών.<br />
'Εκθεση της Μαρίνας Ζ για τ καλοκαίρι 2015</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com6Athens, Greece37.983917 23.72935989999996337.883804 23.567998399999961 38.08403 23.890721399999965tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-87081909798709312142015-07-17T21:06:00.000+03:002015-07-18T00:20:26.212+03:00Σήμερα που γιορτάζω<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σήμερα που γιορτάζω πήγα στη θάλασσα με τη μικρή.Το πρωτο μας μπανιο.Γιατί όλο ξυπνάμε το πρωί για να φυγούμε μία λογική ώρα απο το σπίτι και όλο σπίτι μένουμε.Σήμερα όμως τα καταφέραμε.Οτι θα ήταν κατόρθωμα το πρωινό ξύπνημα για να πάμε για μπάνιο δεν το είχα σκεφτεί <br />
ποτέ.<br />
Σήμερα κι αφού χθες κοιμηθήκαμε καλά(λέμε τώρα...ικανοποιητικά θα έλεγα καλύτερα) ετοιμαστήκαμε και απο τις 8 που ξυπνήσαμε φύγαμε απο το σπίτι στις 10!(Κάλλιο αργά παρά ποτέ).<br />Φτάσαμε στη παραλία.Μαμά και κόρη για μπάνιο μόνες μας.Τι γλυκό που ακούγεται.Αν εξαιρέσεις το οτι το καρότσι δεν προχωράει στην άμμο...Τέλος πάντων κακήν κακώς τα καταφέραμε και φτάσαμε στις ξαπλώστρες.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiING3p2dVAyPpOixRiSPRFtytRIHg30WftCoRM39aNwSDCudCS8_AHH_ZQKLOHMd5m4YyhN-pBbjIEQhk0Oj7Sn8e7ioJccMJCqrUoT_YPfZkzh0lLnwV9V_sEGQGHC6jfhZv_pSh1BvI/s1600/Crying-Baby.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiING3p2dVAyPpOixRiSPRFtytRIHg30WftCoRM39aNwSDCudCS8_AHH_ZQKLOHMd5m4YyhN-pBbjIEQhk0Oj7Sn8e7ioJccMJCqrUoT_YPfZkzh0lLnwV9V_sEGQGHC6jfhZv_pSh1BvI/s320/Crying-Baby.jpg" width="320" /></a>Βάζω αντιηλιακό στο παιδί τη ταίζω και μετά τη βάζω να κάτσει στην άμμουδια (έχοντας στο μυαλό μου πανευτηχή μωρά με φτυαράκια και κουβαδάκια που τρέχουν πάνω κάτω γελώντας).<br />
Μέγα λάθος!Γιατί όπως φάνηκε τελικά η δική μου μπέμπα δεν ανήκει σ αυτή τη κατηγορία παιδιών αλλά στην άλλη τη σπάνια(που δεν ήξερα καν οτι υπάρχει) που δεν θέλουν να κάθονται στην άμμο.Συγκεκριμένα ούτε καν να πατάει πάνω σε άμμο.<br />Καθόμαστε λοιπόν κάτω απ την ομπρέλα στη ξαπλώστρα και οι δύο για να παίζει με το άδειο κουβαδάκι της εγώ ακόμα χωρίς αντηλιακό.Λέω δε βαριέσαι θα βάλω πριν μπούμε μέσα έτσι κι αλλιώς κάτω απο την ομπρέλα είμαι.Λάθος νούμερο 2!Μέχρι να βάλω αντηλιακό ένιωθα το δέρμα μου να με "τραβάει".Βάζω αντηλιακό έχω ήδη καεί...<br />Βάζω το καινούργιο μπικίνι στη μικρή και μπαίνουμε στο νερό.Ίδια αντίδραση με την άμμο!Μα πως γίνεται αυτό;Όλα τα μωράκια τρελαίνονται για θάλασσα και αμμουδιά.Το δικό μου γιατί κλαίει;<br />
Βγαίνουμε ξανά έξω και μετά απο ένα χαρούμενο διάλειμμα <br />αρχίζει άλλος γύρος γκρίνιας.Κλάμα τωρα γιατί θέλει να κοιμηθεί.Την έχω αγκαλιά, έχουμε αλλάξει 20 θέσεις αλλά ακόμα κλαίει γιατί προφανώς δε βολεύεται για να κοιμηθεί ή ίσως και να μην θέλει καν να κοιμηθει.Στο μεταξύ έχουμε γίνει ρεζίλι και όλοι στη παραλία μας κοιταζουν με όχι και πολύ καλό ύφος θα έλεγα.<br />
Τι κάνουμε τώρα;Φεύγουμε, σκέφτηκα.Απο την άλλη λέω και να φύγουμε μήπως θα κοιμηθεί;Το ίδιο θα είναι για το παιδί άρα γιατί να φύγουμε;Έμεινα κι επιτέλους κοιμήθηκε...για λίγο.Μέχρι που ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο μου.Σιγά μη με άφηνε να διαβάσω κιόλας στη θάλασσα!<br />Γυρίζω σπίτι το ασανσερ χαλασμένο(πάω 2 ορόφους με το καρότσι απο τις σκάλες....)</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4Athens, Greece37.983917 23.72935989999996337.883804 23.567998399999961 38.08403 23.890721399999965tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-20416726579697636972014-09-07T01:15:00.003+03:002014-09-07T01:19:46.088+03:00Η Μαμά ξέρει καλύτερα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η Μαμά ξέρει καλύτερα.Ειλικρινά δε ξέρω πόσες φορές έχω ακούσει αυτή τη φράση απο τότε που η Μητέρα μου πήρε άδεια και ήρθε να μείνει εδώ.Η Μαμά ξέρει να κάνει καλύτερα τα πάντα.Το τάισμα, το άλλαγμα της πάνας, το νανούρισμα της μπέμπας...Όμως ποια είναι η Μαμά εδώ τελικά;Πως θα καταλάβει οτι εγώ είμαι η Μαμά της μπέμπας και εκείνη η Γιαγιά;<br />
<div>
Όλα ξεκίνησαν απο ένα παράπονο που έκανα μία μέρα στη Μητέρα μου.</div>
<div>
"Δεν θα προλάβω να έρθω αύριο το βράδυ μάλλον", μου είπε.</div>
<div>
¨Μαμά δεν είναι ανάγκη να έρχεσαι τα βράδια.Έτσι κι αλλιώς δε βοηθάς πουθενά.Δε χρειάζομαι παρέα το βράδυ.Εγώ ξενυχτάω κι εσύ κοιμάσαι.Έλα κάποια άλλη στιγμή της μέρας αν θες".</div>
<div>
Τι το ήθελα και το είπα;Θες απο τύψεις;Θες απο υποχρέωση;Απο τότε ανέλαβε full time δεύτερη Μαμά σε σημείο όλη μέρα να μην έχω κρατήσει ούτε για μια στιγμή τη μπέμπα αγκαλιά.Δεν προλαβαίνω να σηκώσω τη μπέμπα απο το κρεβατάκι της αφού με το που αρχίσει να μουρμουράει την έχει ήδη πάρει η Σούπερ Γιαγιά αγκαλιά.Και όταν σπάνια τύχαινει να την προλάβω εγώ μου τη ζητάει απαιτητικά γιατί εκείνη ξέρει καλύτερα να την ηρεμήσει λέει.<br />
"Φυσικά αφού η Μαμά ξέρει καλύτερα", ήθελα να της πω αλλά λέω να μη τη στενοχωρήσω...Και απο τη στιγμή που έμαθε πως να χρησιμοποιεί το θερμαντήρα δεν τη προλαβαίνω ούτε στο τάισμα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0xOdWGIdR_Y2MkIH1z_96X-RIEAyc8dzvYQ-3gihD48VSDjG07Re03UJHvtZaRSPEEPsAon1Ijs7JogubkSVK1ehm3qcf5yMKqfwlxe0IeYJAWkJwY2IvntINrDeXqdCDpyX8sdLOaCg/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82+(1).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0xOdWGIdR_Y2MkIH1z_96X-RIEAyc8dzvYQ-3gihD48VSDjG07Re03UJHvtZaRSPEEPsAon1Ijs7JogubkSVK1ehm3qcf5yMKqfwlxe0IeYJAWkJwY2IvntINrDeXqdCDpyX8sdLOaCg/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82+(1).jpg" height="320" width="320" /></a></div>
</div>
<div>
Η Μητέρα μου που όταν της είπα οτι είμαι έγκυος μόνο προξενιό δεν μου κανόνισε επειδή σκεφτόταν τι θα πούνε οι φίλες της.<br />
"Μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι", την άκουσα να μου λέει τότε με έκπληξη.Τώρα έχει τρελαθεί με τη μπέμπα και δεν ξεκολλάει απο το σπίτι μου.Δε μου έφτανε η κλεισούρα μου έχω και τη Μαμά μου να μου λέει τι να κάνω, γιατί να το κάνω και πως να το κάνω.Νιώθω σαν έφηβη που συγκατοικεί με τη Μαμά της και τη μικρή της αδελφούλα.Ακόμα και τώρα μπήκα στα κλεφτά στο ίντερνετ γιατί ένα μήνα που είναι εδώ έχει βάλει απαγορευτικό.Ευτυχώς που απο Δευτέρα τελειώνει η άδεια της και θα επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό. Νιώθω κάπως περίεργα γιατί γυρίζοντας απο το μαιευτήριο ήμουν συνέχεια μόνη μου με τη μπέμπα και τώρα ξαφνικά σκέφτομαι πως θα τα κάνω όλα χωρίς βοήθεια.<br />
"Όπως τα έκανες και πριν", λέω στον εαυτό μου.Τελικά η πολύ βοήθεια κάνει κακό.</div>
</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-88932578636193829822014-07-23T19:46:00.000+03:002014-07-23T19:47:26.865+03:00Ξαναγύρισα! I 'm back!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjBLD_yG_6AZ2OlznpYIzOmq2rCbtuZLeQNiecB0o5Z93YWeQhH5w4-Fmjexkky1cdSIkpwE6lWgt41dVtGOHyYgblpWrooleWmT2uiRNHBUO_YFetgYKf87ItSGSCDe54Qr42fYbnBmE/s1600/im-back.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjBLD_yG_6AZ2OlznpYIzOmq2rCbtuZLeQNiecB0o5Z93YWeQhH5w4-Fmjexkky1cdSIkpwE6lWgt41dVtGOHyYgblpWrooleWmT2uiRNHBUO_YFetgYKf87ItSGSCDe54Qr42fYbnBmE/s1600/im-back.png" height="320" width="240" /></a></div>
Μετά απο μία πολύ περίεργη φάση της ζωής μου και μία δύσκολη εγκυμοσύνη ξαναγύρισα.Γεμάτη τύψεις που παράτησα τελείως το μπλογκ μου.Αλλά τώρα I 'm back for good!!Και δεν είμαι μόνη έχω παρέα και τη μπέμπα μου κι αφού τώρα επιτέλους κοιμάται μπήκα να γράψω.Πριν κοιμηθώ κι εγώ...<br />
Ξαναγύρισα λοιπόν!Καλως σας ξαναβρήκα!</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-17127669091649497712013-12-29T21:27:00.000+02:002013-12-29T21:30:32.067+02:00Μιας και έλλειψα τόσο πολύ απο εδώ μέσα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μιας και έλλειψα τόσο πολύ απο εδώ μέσα κάνω ένα μικρό rewind.<br />
Λίγο μετά που πέθανε η γατούλα μου κι αφού με πίεσαν οι φίλες μου να κάνω τεστ εγκυμοσύνης διαπίστωσα οτι δεν μπήκα πρόωρα στην εμμηνόπαυση και ούτε άλλαξε ο κύκλος μου απο τη στενοχώρια αλλά πως είμαι έγκυος(!).Αυτό βέβαια ήταν πού περίεργο και αναπάντεχο δεδομένου οτι δεν είχα κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη γι αυτό και με το ζόρι πήγα και αγόρασα το τεστ.<br />
Πεταμένα λεφτά, σκέφτηκα.<br />
<a name='more'></a><br />
"Μπορεί να είναι παρθενογέννεση", είπε η Χρύσα ξεσπώντας σε γέλια.<br />
"Δεν είναι αστείο", είπα θυμωμένη."Άσε που δεν είμαι καν παρθένα", συνέχισα με σοβαρό ύφος λες και θα υπήρχε ποτέ πιθανότητα να συμβεί.<br />
"Θα το πεις στον Μάρκο;",ρώτησε η Χρύσα.<br />
"Όχι βέβαια!Ακόμα δεν έχω πάει ούτε στο γιατρό.Κι έτσι κι αλλιώς έχουμε τσακωθεί και δεν έχουμε ξαναμιλήσει απο τότε.Έκλεισα ραντεβού με τον γυναικολόγο και μετά βλέπουμε".<br />
<br />
Και τι καλά που έκανα και δεν είπα τίποτα ακόμα στον Μάρκο...Παραδόξως ημερομηνία σύλληψης φαίνεται να είναι το διάστημα που ήμουν στη Στοκχόλμη.Και προφανώς απο εκείνο το πάρτυ που είχαμε πάει με την ξαδέρφη μου και που γνώρισα εκείνον τον ωραίο ξανθό γαλανομάτη δεν έφυγα μονή αλλά διπλή!<br />
"Εννοείται πως δεν θα πω τίποτα στον Μάρκο και πως απλά δεν θα το ξαναφτιάξουμε!"<br />
"Μα γιατί;", ρώτησε η Κατερίνα με ένα χαζό ύφος.<br />
"Είσαι τρελή;Τι θα του πω;Οτι όσο τα είχαμε εγώ στις διακοπές μου πήγα με κάποιον άλλον και τώρα είμαι έγκυος;Θέε μου είμαι πολύ τσούλα τελικά!Βέβαια όταν το έκανα καθόλου τσούλα δεν ένιωσα.Σιγά σε διακοπές ήμουνα.Όλοι χαλαρώνουμε λίγο παραπάνω στις διακοπές μας", είπα αφήνοντας τον καφέ μου στο τραπέζι.<br />
Η Κατερίνα συνέχισε να με κοιτάζει με το ίδιο χαζό ύφος κι εγώ να μονολογώ...<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhreCkagMgxMXVCeklZw1l5-GfD1yZkZrqePcMVWqbYTo2OeaUPos1YVLNVbY7Vc3u5Wxk3NpntV5gGP0tW5yycDEA4QgSvL4vlsm5pvxu8p8Vzjggobz5W539aGvEpdgeoCKEMxHn2M_g/s1600/42546910151860573565357.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhreCkagMgxMXVCeklZw1l5-GfD1yZkZrqePcMVWqbYTo2OeaUPos1YVLNVbY7Vc3u5Wxk3NpntV5gGP0tW5yycDEA4QgSvL4vlsm5pvxu8p8Vzjggobz5W539aGvEpdgeoCKEMxHn2M_g/s400/42546910151860573565357.jpg" width="400" /></a> "Ίσως θα έπρεπε όμως να το πω στον άλλον...αν τον βρω...ή ίσως να μην έχει και νόημα...Φυσικά και μπορώ να το κρατήσω μόνη μου.Τη δουλειά μου την έχω (προς το παρών τουλάχιστον), ακόμα και δωμάτιο έχω στο σπίτι.Μπορώ να βάλω το γραφείο στο σαλόνι και να γίνει το γραφείο το δωμάτιο του μωρού.Τι ωραία που θα είναι να έχω ένα μωράκι κοντά μου να κάνει τα δικά του.Αυτό μπορεί και να είναι το καλύτερο που έχει τύχει στη ζωή μου.Βέβαια αυτό το σενάριο μου αποκλείει το να βρω τον ωραίο πρίγκηπα που θα παντρευτούμε και θα κάνουμε πολλά παιδια και θα ζήσουμε εμείς καλά κι εσείς καλύτερα...αλλά και πότε θα έρθει;Κοντεύω να μπω στην εμμηνόπαυση...!</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com1Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-3282220167903886542013-12-25T23:57:00.001+02:002013-12-29T21:29:14.383+02:00Καλά Χριστούγεννα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk1l2Ds7a3gTGJRfj967PQXNiysNDNN2bk5GlAULrCUu3sd74b3qWFqJvVvzEcnyt6siYj2uzgdYPRlqybDMJ_i7hLnL6O1a2v0_j5IdkqfYK7T6XWSsAV0yQry38IB_oTb-cK0hF2J7I/s1600/777881epk801baub.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk1l2Ds7a3gTGJRfj967PQXNiysNDNN2bk5GlAULrCUu3sd74b3qWFqJvVvzEcnyt6siYj2uzgdYPRlqybDMJ_i7hLnL6O1a2v0_j5IdkqfYK7T6XWSsAV0yQry38IB_oTb-cK0hF2J7I/s320/777881epk801baub.gif" width="320" /></a></div>
Διάφορα περίεργα μου συνέβησαν όσο καιρό έκανα αποτοξίνωση απο το ίντερνετ.Κατά συνέπεια και απο εδώ...<br />
Σήμερα μου έκανε δώρο η Μητέρα μου μία ραπτομηχανή (παρόλο που είμαι άσχετη και που προβλέπεται να παραμείνω έτσι...).<br />
Πέρασα τα Χριστούγεννα στο σπίτι των γονιών μου (αναγκαίο κακό).Τώρα που είμαι ξαπλωμένη στο μονό παιδικό μου κρεβάτι σκέφτομαι πόσο τραγικό μπορεί να είναι το να είσαι 30+ και να κοιμάσαι στο παιδικό σου κρεβάτι.Είναι σαν να περνάω ένα είδος παρατεταμένης εφηβείας με τη διαφορά οτι δεν είμαι ερωτευμένη με τον γόη του σχολείου και δεν έχω άγχος για το αυριανό διαγώνισμα.<br />
Στο σπίτι έχω ένα καινούργιο γατάκι για παρέα και σε λίγους μήνες όπως ανακάλυψα παραδόξως θα έχω κι άλλη παρέα...</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com2Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-67721912729796747152013-11-28T23:39:00.002+02:002013-11-28T23:39:24.907+02:00Δεύτερη βδομάδα που γυρίζω σε άδειο σπίτι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δεύτερη βδομάδα που γυρίζω σε άδειο σπίτι.Ακόμα και μετά απο τόσες μέρες νομίζω οτι απο κάπου θα ξεπροβάλλει η Λάρα να με κοιτάξει με τα πονηρά της ματάκια και να πηδήξει στην αγκαλιά μου.Όμως δεν θα το ξανακάνει... και μετά απο 2 βδομάδες βαριάς θλίψης αρχίζω να το παίρνω απόφαση.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVpyoAJpCuAlNXsDXbp8WGcBQLJOzwLT4U1shIIGIPn9eL79MfBEuaSJcbTswTxlKkkbxZYIHU4kSun3obSgGjJF39QlzqqTC2cG8VczEtFMx3KetNX5GEv2q1wAwfkCp7JtghahuEXno/s1600/2012-01-01+20.06.21.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVpyoAJpCuAlNXsDXbp8WGcBQLJOzwLT4U1shIIGIPn9eL79MfBEuaSJcbTswTxlKkkbxZYIHU4kSun3obSgGjJF39QlzqqTC2cG8VczEtFMx3KetNX5GEv2q1wAwfkCp7JtghahuEXno/s200/2012-01-01+20.06.21.jpg" width="200" /></a>Εννιά χρόνια περάσαμε μαζί και το μόνο που με παρηγορεί είναι οτι έζησε μία όμορφη ζωή κι έφυγε ήρεμα στον ύπνο της.Τώρα φαντάζομαι θα βρίσκεται στον γατοπαράδεισο περικυκλωμένη απο λιγουδιές με ψάρι και κοτόπουλο.Καημένη Λάρα!Ίσως αν δεν ήσουν τόσο χοντρή να ζούσες και περισσότερο ποιος ξέρει...<br />
Η Χρύσα μου λέει να πάρω άλλη γάτουλα αλλά εγώ δεν θέλω κάποια άλλη γατούλα.Θέλω τη δική μου!Το ίδιο μου λέει και ο Μάρκος.Έτσι τσακώθηκα και με το Μάρκο και με τη Χρύσα που νομίζουν οτι μπορείς να αντικαταστήσεις κάποιον έτσι απλά.<br />
Μέσα σε όλο αυτό κι επειδή δεν άντεχω να μένω σε άδειο σπίτι, κι αφού έχω τσακωθεί με όλους αποφάσισα αύριο να πάω στους δικούς μου για 3-4<br />
μέρες.Ελπίζω να μην το μετανιώσω.<br />
Καλό ταξίδι Λάρα! </div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-68437215549934338332013-11-10T12:55:00.000+02:002013-11-10T12:55:20.746+02:00Γιούπι!Πήρα βραβείο!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
Γιούπι!Πήρα βραβείο!Να ευχαριστήσω πολύ τη <a href="http://dear-e-diary.blogspot.gr/">Χριστίνα</a> που μου έδωσε το Unpaixtable Award.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDjzdacTNy2pFGZxtoYSLp97YJG62cY-Xlv6JwnQtfKgCh98rNTTVaHBkzt8N6gIbO-595HpZIDx27rg1swOJRBuNWNITxvefCmeU9ZQ5SoQDU6ckm7MRGgUeXmBlIDS7bv-1k7g6_BUs/s1600/unpaixtable-blogger-award.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDjzdacTNy2pFGZxtoYSLp97YJG62cY-Xlv6JwnQtfKgCh98rNTTVaHBkzt8N6gIbO-595HpZIDx27rg1swOJRBuNWNITxvefCmeU9ZQ5SoQDU6ckm7MRGgUeXmBlIDS7bv-1k7g6_BUs/s1600/unpaixtable-blogger-award.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award">http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award</a></div>
<div style="background-color: white; font-family: Ubuntu; font-size: 14px; line-height: 21px; margin-bottom: 1.5em; text-align: left;">
<h3>
<span style="font-weight: 700;"> </span></h3>
<span style="font-weight: 700;">The Rules of the #unpaixtable Award:</span><br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Στην αρχή της ανάρτησης σου πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!</li>
<li>Επ! μην βαριέσαι ! Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ...</li>
<li>Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους</li>
<li>Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγια τους.</li>
<li>Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου...στους bloggers που προτείνεις!</li>
<li>Και μην ξεχνάς κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (<a href="http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award">http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award</a>) Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες (link back)</li>
</ul>
</div>
</div>
<div>
<u><br /></u></div>
<u>Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις μου</u><br />
<br />
<b>1.Intro (όνομα, τοποθεσία, ζώδιο, blog platform) </b><br />
Με λένε Μαρίνα μένω στην Αθήνα είμαι καρκίνος και χρησιμοποιώ το blogger. <br />
<b><br /></b>
<b>2.Ποιο είναι το moto του blog σου;Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα.</b><br />
Χμμμ...Δεν έχω.Θα χρησιμοποιήσω αυτό που έχω βάλει πάνω πάνω στο blog μου.<br />
Save your heart for someone who cares.<br />
<br />
<b>3.Αν το blogging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;</b><br />
Το κρυφτό.<br />
<b><br /></b>
<b><span style="font-family: inherit;">4. Όταν θα γίνω διάσημος blogger θα...(συμπλήρωσε τη φράση).</span></b><br />
<span style="font-family: inherit;">Θα γίνω διάσημη blogger ποτέ;;;</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><b>5.Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτηση σου.</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Είναι αυτή <a href="http://a-blog-marina.blogspot.gr/2013/07/9.html">http://a-blog-marina.blogspot.gr/2013/07/9.html</a> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">αλλά πάει πακέτο με αυτή <a href="http://a-blog-marina.blogspot.gr/2013/07/blog-post_22.html">http://a-blog-marina.blogspot.gr/2013/07/blog-post_22.html</a> Ενώ οι άλλες μιλάμε τις έχει διαβάσει όλη η υφήλιος...χαχαχχαχα</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><b> </b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><b>6.Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις απο τη blog-όσφαιρα και γιατί;</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Χμμ...Καμία.Υπάρχει χώρος για όλους.Οτι δεν μ'αρέσει απλά δεν το διαβάζω... </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><b>7.Ποια χώρα-πόλη θεωρείς ιδανική για να ζεις;(Ερώτηση απο Χριστίνα)</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Τώρα είμαι σε μία φάση που μόλις γύρισα απο Στοκχόλμη.Νομίζω οτι είναι ιδανικό μέρος για να ζεις.Αν δεν έχεις πρόβλημα με τη μαυρίλα του χειμώνα φυσικά.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><b> </b></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><b>Η δική μου ερώτηση για τους επόμενους είναι: Τι είδους blogs σ' αρέσει να διαβάζεις;</b></span><br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><b>Θα δώσω το βραβείο στους:</b></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Στην Εύα απο το <a href="http://evasbits.blogspot.gr/">evasbits.blogspot.gr</a> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Στην Αθηνά απο το <a href="http://sigatabga.blogspot.gr/">sigatabga.blogspot.gr</a> </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Στη Nosyparker απο το <a href="http://pleximata.blogspot.gr/">pleximata.blogspot.gr</a><a href="http://profanws8adunatisw.blogspot.gr/"></a></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Στη Νίκη απο το <a href="http://nikiad.blogspot.gr/">nikiad.blogspot.gr/</a></span><br />
<span style="font-family: inherit;">Στην Koueen απο το <a href="http://www.koueen.com/">www.koueen.com</a> </span><br />
<br /></div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-69613504519271687412013-11-08T22:17:00.000+02:002013-11-08T22:17:00.544+02:00"Άργησες"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"Άργησες", είπε η Μητέρα μου μόλις μπήκα μέσα.<br />
Θέε μου άρχισε απο τώρα η μουρμούρα(!), σκέφτηκα.<br />
"Έπρεπε να είχες έρθει απο χθες.Παραλίγο και θα έχανες το ραντεβού με την κομμώτρια.Έφη απο εδώ η κόρη μου", με σύστησε η Μητέρα μου στην κυρία που είχε έρθει για το χτένισμα."Άντε να δούμε πως θα σε σουλουπώσουμε για το βράδυ.Τι θα φορέσεις;", με ρώτησε ανοίγοντας τον σάκο μου.<br />
Κάπως έτσι όμορφα ξεκίνησε η Κυριακή που είχαμε τον γάμο...Κι αφού μου έφτιαξαν ένα μαλλί "κάπως" και φόρεσα οτι μου είχε αγοράσει η Μητέρα μου σκέφτηκα πως δεν θα μπορούσε να συμβεί τίποτα χειρότερο εκείνη τη μέρα.<br />
Μόλις φτάσαμε η Μητέρα μου δεν έχασε λεπτό.Σαν καλή προξενήτρα μαζί με τη Θεία με (ξανά)σύστησαν στον Βασίλη που ούτε και θυμόμουν απο παλιότερα.<br />
"Ο Βασίλης είναι στο πολεμικό ναυτικό", μου είπε.<br />
Μάλιστα σκέφτηκα.Μόνιμη δουλειά...Να γιατί αρέσει στη Μητέρα μου...Τον κοίταξα απο πάνω μέχρι κάτω.Δεν ελεγε και τίποτα.Αλλά είναι φυσικό αφού αρέσει στη Μητέρα μου και τη Θεία μου τι θα ήταν;Ο Μπραντ Πιτ;<br />
Μετά τον μαραθώνιο της γαμοβάφτισης έπρεπε να πάμε στο τραπέζι.Φυσικά εντελώς τυχαία δίπλα μου καθόταν ο Βασίλης.Η Μητέρα και η Θεία είχαν φροντίσει γι αυτό...Πέρασα όλο το βράδυ δίπλα του, προσποιήθηκα πως δεν ξέρω να χορέψω γιατί ήθελε να χορέψουμε μαζί και απλά προσπαθούσα να τον αγνοώ διακριτικά.<br />
"Ωραίος γάμος", είπε κάποια στιγμή.<br />
Έκανα οτι δεν άκουσα.<br />
"Πως τα περνάς;", ρώτησε.<br />
"Καλά.Εντάξει γάμος είναι πως να τα περνάω;", τον κοίταξα με ύφος που έλεγε άσε μας ρε άνθρωπε μου.Δεν το πιστεύω οτι έβαλε τη μάνα του να κάνει ολόκληρη διαδικασία για να κάτσει δίπλα μου στο τραπέζι.Πότε θα περάσει η ώρα επιτέλους να γυρίσω σπίτι μου;<br />
Η Μητέρα μου γυρνούσε συνέχεια και μου έκανε νοήματα να σηκωθώ να χορέψω λες και είμασταν σε κανένα πανηγύρι της εποχής της γιαγιάς μου που χόρευαν οι κοπέλες για να βρούνε γαμπρό και 4-5 φορές ήρθε ο Θείος μου στο τραπέζι να με ρωτήσει τι κάνω γιατί δεν παντρεύτηκα ακόμα και πότε θα με παντρέψουν εμένα επιτέλους.Εσένα τι σε νοιάζει;Ήθελα πολύ να του πω αλλά χαμογέλασα και δεν είπα τίποτα.Πως μπορούν και γίνονται τόσο αδιάκριτοι;Τους ρώτησα εγώ ποτέ κάθε πότε κάνουν σεξ;Ουφ.Ελπίζω να κάνω πολύ καιρό να τους ξαναδώ.<br />
<br />
<br /></div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-66230028250827905232013-11-01T20:19:00.000+02:002013-11-08T21:35:12.571+02:00Γύρισα το Σάββατο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Γύρισα το Σάββατο αργά το βράδυ με ένα επιπλέον σακ βουαγιάζ με τα ψώνια μου. <br />
Πέταξα τους σάκους στο πάτωμα δίπλα στη πόρτα και αγκάλιασα τη Λάρα που μου νιαούριζε με παράπονο.Η καημένη τόσο καιρό είχε μείνει μόνη της.Ευτυχώς περνούσε η Φιλιώ και της έβαζε φαγητό και νερό.<br />
Χαλάρωσα στον καναπέ για λίγο.Θυμήθηκα οτι δεν είχα ειδοποιήσει τον Μάρκο τι ώρα ακριβώς θα γυρνούσα αφού έχασα την προγραμματισμένη μου πτήση μετά απο αμέριμνες βόλτες διαρκείας στο αεροδρόμιο.Σήκωσα το ακουστικό και πήρα το νούμερο του Μάρκου.Ακούστηκε το αυτόματο μήνυμα της τηλεφωνικής εταιρείας.<br />
Τέλεια!Πάλι κόπηκε το τηλέφωνο, σκέφτηκα.<br />
<a name='more'></a>Φυσικά πριν φύγω το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκα να κάνω ήταν να πληρώσω τους λογαριασμούς.Κατέβασα το ακουστικό και πήγα να βγάλω το κινητό απο την τσάντα μου.Εκείνη την ώρα χτύπησε το σταθερό.<br />
"Που είσαι;", ήταν η Μητέρα μου."Ανυσηχήσαμε.Ένα τηλέφωνο δεν μπορείς να κάνεις;"<br />
Ήμουνα τόσο κουρασμένη που δεν μπήκα καν στο κόπο να της εξηγήσω τι έγινε.<br />
"Σε περιμένουμε αύριο στο σπίτι για φαγητό.Αλήθεια πως πέρασες;Η Ιζαμπέλλα τι κάνει;"<br />
Και χωρίς να προλάβω να απαντήσω συνέχισε."Την Κυριακή έχουμε γάμο.Θα έρθεις φυσικά".<br />
"Ποιος παντρεύεται; τη ρώτησα.<br />
"Η ξαδέρφη σου η Άννα."<br />
"Πάλι;Αυτή δεν είχε παντρευτεί πέρυσι;"<br />
"Θα κάνουν θρησκευτικό γάμο τώρα μαζί με τη βάφτιση.Μετά είμαστε καλεσμένοι στο τραπέζι.Πήρα τηλέφωνο και το κανόνισα.Θα έρθετε κι εσύ και ο αδερφός σου."<br />
"Θα έρθω;", τη ρώτησα με ένα χαζο ύφος.<br />
"Τι ερώτηση είναι αυτή πάλι;Ο αδερφός σου θα έρθει με την Έλσα.Για σένα κλείσαμε μία θέση.Τι να κάνουμε...".<br />
Μετάφραση: Για σένα που ακόμα είσαι γεροντοκόρη κλείσαμε μία θέση.<br />
Για μια στιγμή πέρασε όλη η φάση μπροστά απο τα μάτια μου, όπου απο τα 18 και μετά επαναλαμβάνεται σταθερά σε κάθε γάμο που πάω.Μισώ τις οικογενειακές συναθροίσεις και ειδικά τους γάμους!<br />
"Σου έκλεισα ραντεβού με κομμώτρια νωρίτερα τη Κυριακή μετά απο μένα.Να είσαι περιποιημένη.Θα είναι και ο Βασίλης εκεί."<br />
"Τι ραντεβού;Ποιος Βασίλης πάλι;".<br />
Θέε μου μόλις γύρισα τι είναι αυτό πάλι;, σκέφτηκα.<br />
"Μην είσαι χαζή.Ο Βασίλης.Ο γιος της κουμπάρας του θείου σου".<br />
"Εε;Και τι μας νοιάζει;", είπα με απορία.<br />
"Μας νοιάζει φυσικά.Είναι μια χαρά παιδί με σπίτι, αυτοκίνητο και καλή δουλειά.Στην ηλικία σου και ελεύθερος.Δεν τον θυμάσαι;Κάποιο πουλάκι μου είπε οτι του αρέσεις".<br />
"Να υποθέσω οτι το πουλάκι είναι η θεία;", είπα ειρωνικά.<br />
"Δεν έχει σημασία ποιος μου το είπε σημασία έχει οτι ενδιαφέρεται για σένα".<br />
"Μα εγώ δεν θέλω να ενδιαφέρεται για μένα.Ούτε καν τον θυμάμαι".<br />
"Θα τον θυμηθείς όταν τον δεις.Θα έρθεις απο το Σάββατο για να προλάβεις και την κομμώτρια...", συνέχισε να λέει.<br />
"Μαμά δεν χρειάζομαι προξενιά.Και δεν θέλω να έρθω απο το Σάββατο για να προλάβω την κομμώτρια.Μόλις γύρισα και δεν έχω προλάβει ούτε να αλλάξω", την έκοψα.<br />
"Εγώ τώρα έκλεισα ραντεβού για σένα".<br />
"Μαμά.Κλείνω!Γεια!"<br />
Καλώς ήρθα πίσω σκέφτηκα.<br />
<br /></div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-65437533200415088002013-10-13T23:30:00.000+03:002013-10-14T01:28:18.929+03:00Είναι σχεδόν απίθανο...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι σχεδόν απίθανο να χωρέσουν όλα αυτά τα ρούχα, σκέφτηκα κοιτάζοντας το βουνό με τα ρούχα που είχα μαζέψει πάνω στο κρεβάτι.Θα τα φορέσω όλα αυτά ή τσάμπα τα φορτώνομαι;Όμως για κάθε περίσταση χρειάζομαι και διαφορετικά ρούχα.Και δεν μπορώ κάθε φορά που θα βγαίνω να φοράω τα ίδια.<br />
Πάνω που στρίμωχνα στη δεύτερη βαλίτσα όλα τα αγαπημένα μου ρούχα και οτι καινούργιο είχα αγοράσει για να πάρω μαζί μου πρόσεξα οτι κάτι είχα ξεχάσει.<br />
<a name='more'></a>Τα εσώρουχα!Κοίταξα στα συρτάρια και συνειδητοποίησα οτι δεν υπήρχε κανένα αξιοπρεπές εσώρουχο για να πάρω μαζί μου.Όλα βρίσκονταν στο καλάθι με τα άπλυτα.Είχαν μείνει διαθέσιμα μόνο κάτι τεράστια εσώρουχα που το φοράω σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (όπως η τωρινή) που έχω καθυστερήσει πολύ να βάλω πλυντήριο.Τώρα τι κάνω;Το να βάλω τώρα πλυντήριο δεν ακούγεται και πολύ καλή ιδέα αφού μπορεί να μην έχουν στεγνώσει μέχρι την ώρα που θα φύγω.Η μία λύση είναι να πάρω μαζί μου τις τεράστιες βράκες... Η άλλη να αγοράσω εσώρουχα όπως θα φεύγω.Έχουν άραγε κατάστηματα με εσώρουχα στο αεροδρόμιο;Ή έστω όταν θα φτάσω εκεί.Δηλαδή το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις φτάσω στη Στοκχόλμη θα είναι να αγοράσω βρακιά!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlIqXlzUQWOFq8rzCdZERLdUt6vm1Hm-57P_TRvv2KA7tIfsjXS5dKbWCPdawILjiM414qzNPuA-oz59Y4wQypARIfde5rnHW10ilLeTuWbdBr_oBSz0gfowt5RDab9X9AoYOJOPTs7CI/s1600/packing.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlIqXlzUQWOFq8rzCdZERLdUt6vm1Hm-57P_TRvv2KA7tIfsjXS5dKbWCPdawILjiM414qzNPuA-oz59Y4wQypARIfde5rnHW10ilLeTuWbdBr_oBSz0gfowt5RDab9X9AoYOJOPTs7CI/s320/packing.jpg" width="320" /></a></div>
Ανέβηκα πάνω στη βαλίτσα που προσπαθούσα να χωρέσω το μπουφάν μου.Τράβηξα το φερμουάρ με δύναμη και κατέληξα με τη βαλίτσα ανοιχτή και το φερμουάρ στο χέρι.Σκατά!Τώρα βρήκε;Θα πρέπει ή να αφήσω τα μισά μου πράγματα εδώ ή να ψάξω για τον σάκο μου.Αυτό απαιτούσε ψάξιμο στα ντουλάπια πάνω απο τη ντουλάπα στο γραφείο.<br />
Αρκετά πράγματα πεσμένα στο κεφάλι μου αργότερα κρατούσα τον σάκο στα χέρια μου.Έβαλα τα πάντα μέσα εκτός απο το μπουφάν που θα έπρεπε να το πάρω στα χέρια ή θα έπρεπε να αγοράσω και μπουφάν εκτός απο βρακιά...<br />
Η πτήση είναι στις 12 παρά 5 οπότε θα έχω αρκετό χρόνο να ετοιμαστώ το πρωί.(Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό του να προγραμματίζουν μία πτήση για τις 12 παρά 5 και όχι για τις 12...Φαίνεται τελείως χαζό...).<br />
Αν υπολογίσω μία ώρα μέχρι να φτάσω στο αεροδρόμιο και μία ώρα περιθώριο για να χαζέψω στα μαγαζιά συν ένα μισάωρο για τα λοιπά θα πρέπει να φύγω απο το σπίτι κατά τις 9.Άρα να ξυπνήσω κάπου 8-8μιση.Ωραία θα βάλω ένα ξυπνητήρι στις 8 και ένα στις 8μιση.</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-60140969712172415572013-10-06T20:30:00.000+03:002013-10-07T20:10:04.910+03:00Σε μεγάλη κρίση ηλικίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghvhUABf4IyArbCaNwShgKu407p7VfKanrL-ijj4vj-AVQEAZ2vT-GIoKkhpAbmxOTnws0eioB94AZnV4vyUSKENQnQLlppoH4bR-UQzojWKtzvX5W4f6wWHI3qd5yGpjXWovIRx-QziU/s1600/9O3Hu24921.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghvhUABf4IyArbCaNwShgKu407p7VfKanrL-ijj4vj-AVQEAZ2vT-GIoKkhpAbmxOTnws0eioB94AZnV4vyUSKENQnQLlppoH4bR-UQzojWKtzvX5W4f6wWHI3qd5yGpjXWovIRx-QziU/s320/9O3Hu24921.jpg" width="228" /></a>Σε μεγάλη κρίση ηλικίας μετά το χθεσινό ξενύχτι.Ξύπνησα στις 3 και τέταρτο.Ο Μάρκος είχε φύγει νωρίτερα (δόξα το Θεό!) γιατι είχε συνάντηση με τους κολλητούς του.Το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει!Έδιωξα τη Λάρα απο τα πόδια μου και σηκώθηκα.Πήρα ένα παυσίπονο και κοιτάχτηκα στο καθρέφτη.Πάλι κοιμήθηκα με το μακιγιάζ...Τα μάτια μου μουτζουρωμένα απο το μολύβι και τη μάσκαρα.Απο κάτω μαύροι κύκλοι και μετά πρόσεξα...Τι είναι αυτές οι γραμμές στα μάγουλα μου;Θεε μου!Είμαι σαν τον Φρεντ Φλίνστοουν!<br />
<a name='more'></a>Πως δεν το είχα προσέξει πιο πριν;Είναι λες και έχουν κρεμάσει τα μάγουλα μου.Ίσως αν χρησιμοποιούσα κάποια απο αυτές τις κρέμες και μάσκες που έχω στο ντουλάπι του μπάνιου και κάθονται σε αχρηστεία να μην ήμουν τώρα έτσι.Τι πανικός!Γκρρρ!Τι κρέμα να βάλω;Και τι να κάνει η ενυδατική μου;Να ενυδατώσει τις γραμμές;Εγώ τώρα θα έπρεπε να πάω για λίφτινγκ...Άραγε να κάνουν τίποτα οι κρέμες για 40+;Αλλά εγώ είμαι 33...και πάντα μικροέδειχνα.<br />
<br />
Πανικοβλημένη απο την ξαφνική ανακάλυψη του πρόωρα γερασμένου δέρματος τηλεφώνησα στη Χρύσα.<br />
"Μην είσαι ηλίθια", μου είπε."Δεν έχει κρεμάσει η μούρη σου".<br />
"Κι αυτά τι είναι τότε;Απορώ πως βγαίνει μαζι μου ο Μάρκος.Τον περνάω και 7 χρόνια".<br />
"Και τι σημασία έχει;"<br />
"Φαντάσου οτι όταν εγώ πήγαινα σχολείο εκείνος δεν είχε καν γεννηθεί.Θα μπορούσα να είμαι θεία του.Kαι με τις ρυτίδες θα φαίνομαι σαν μητέρα του...".<br />
"Γλυκιά μου χαλάρωσε!Δεν έχεις ρυτίδες.Απλά είσαι χαρούμενος άνθρωπος και γελάς συχνα".<br />
"Άρα φαίνονται!", είπα τρομοκρατημένη.<br />
"Δεν φαίνεται τίποτα, αλλά ακόμα κι αν υπάρχει κάτι δεν είναι επειδή γέρασες.Δείχνεις τουλάχιστον 5-6 χρόνια μικρότερη απο οτι είσαι".<br />
Έκλεισα το τηλέφωνο και ξαναγύρισα στον καθρέφτη.Ξαφνικά ο μεγάλος μου φόβος ήρθε στο μυαλό μου.Έχω αρχίσει να γερνάω κι ακόμα δεν έχω άντρα και πιθανότατα δεν θα προλάβω να κάνω και παιδιά.Ποιος θα ήθελε να παντρευτεί με τον Φρεντ Φλίνστοουν;(...εκτός απο την Βίλμα Φλινστόουν...)Θα καταλήξω να πεθάνω μόνη σαν τη θεία Ευγενία που βρέθηκε σπίτι της πεθαμένη 5 μέρες αργότερα απο την αστυνομία.Και που το μόνο που τους ένοιαζε όλους ήταν να δουν τι κληρονομήσανε αφού δεν είχε παιδιά.<br />
Ήθελα να πνίξω τον πόνο μου με βότκα αλλά πέρασαν η Χρύσα και η Κατερίνα και με πήραν έξω για καφέ.</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com2Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-16148070917405621542013-10-04T21:30:00.000+03:002013-10-04T22:23:44.050+03:00Φαίνεται οτι τα πράγματα πάνε καλά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Φαίνεται οτι τα πράγματα πάνε καλά.Με τον Μάρκο είμαστε σχεδόν κάθε μέρα μαζί.Μήπως παραπάνε καλά τα πράγματα;<br />
Χθες πήγαμε σινεμά και είδαμε το conjuring.Με άντεξε σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ακόμα και στη σκηνή του εξορκισμού που πραγματικά μου φάνηκε ατελείωτη...Δε θυμάμαι να έχω στρεσαριστεί τόσο πολύ ξανά σε ταινία εκτός απο τότε που είχαμε πάει με έναν φίλο να δούμε τον αντίχριστο.<br />
<a name='more'></a>Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να στρεσάρομαι τόσο σε ταινίες που στην ουσία δεν δείχνουν τίποτα το τρομαχτικό.Και τι έγινε που βλέπεις τα πόδια του πνεύματος μιας κρεμασμένης μάγισσας πίσω απο τη σκάλα να γυρίζουν προς το μέρος σου;Που είναι το τρομαχτικό;Και φυσικά αφού δείχνει τα πόδια της καταλαβαίνεις οτι όπου να ναι κάποια στιγμή θα δεις και τη φάτσα της.Για ποιο λόγο να ξαφνιαστείς και να τρομάξεις;<br />
Έχω την εντύπωση οτι αν συνέβαινε στ' αλήθεια, χωρίς όλα αυτα τα ηχητικά εφέ και τα καθίσματα που τραντάζονταν απο τον δυνατό ήχο θα τρόμαζα λιγότερο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRX7n7vEVwp9zC3gviMRbmVsk4KtOtHpGF0h8KSBD0nE45z7Y64MhDGVvKGLaG0rDgI_WpdT7G1sbbUKxKncDOaMzu7bCVXDLqnDk49s9_4kdodbRW-n0tMKkOwFWVwpRb0D73fm9ptA0/s1600/images+(7777).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRX7n7vEVwp9zC3gviMRbmVsk4KtOtHpGF0h8KSBD0nE45z7Y64MhDGVvKGLaG0rDgI_WpdT7G1sbbUKxKncDOaMzu7bCVXDLqnDk49s9_4kdodbRW-n0tMKkOwFWVwpRb0D73fm9ptA0/s1600/images+(7777).jpg" /></a></div>
"Πολύ ωραία ταινία", είπα στον Μάρκο μόλις βγήκαμε έξω.<br />
Με κοίταξε και γέλασε."Εσύ μόνο τα ποπ κορν δεν πέταξες απο το φόβο σου.Νόμιζα οτι θα μου μείνεις".<br />
"Δεν έχει σημασία.Παρόλα αυτά μου άρεσε.Απορροφήθηκα απο την ταινία πολύ γι΄αυτό τρόμαξα".<br />
Η αλήθεια είναι οτι ήθελα πολύ να πάω να δω μία τρομαχτική ταινία.Μάλλον λείπει το σασπένς απο τη ζωή μου.Δεν εξηγείται αλλιώς.<br />
Κοίταξα τον Μάρκο για λίγο.Άραγε αν με κυνηγούσε το πνεύμα μιας μάγισσας θα έμενε δίπλα μου όπως και στην αίθουσα του κινηματογράφου;Ας μην το γρουσουζεύω καλύτερα μιας και ήταν βασισμένο σε αληθινή ιστορία!<br />
<br /></div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com2Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-56958726114178246372013-09-30T21:00:00.000+03:002013-10-01T01:46:57.336+03:00Όλη τη βδομάδα το σκεφτόμουν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όλη τη βδομάδα το σκεφτόμουν.Να πάω ή μήπως να μην πάω;Υποτίθεται οτι θα πήγαινα συνοδευόμενη απο τον καταπληκτικό - φανταστικό μου φίλο.Μετά όμως υποτίθεται οτι χώρισα (φανταστικά πάλι).Και τι να κάνω;Να πάω μόνη μου αποκλείεται.Δεν θα πήγαινα ποτέ στο γάμο του πρώην μου μόνη σαν καμία απελπισμένη γεροντοκόρη που η μοναδική της ευκαιρία να γνωρίσει γαμπρό είναι να πηγαίνει σε γάμους, βαφτίσια και κηδείες!Έπρεπε οπωσδήποτε να βρω κάποιον να έρθει μαζί μου.Και φυσικά θα φορούσα κάτι πολύ σέξι και θα έδειχνα απόλυτα ευχαριστημένη απο τη ζωή μου.<br />
<a name='more'></a><br />
Δύο μέρες πριν τον γάμο βγήκαμε για ποτό.Εγώ, η Χρύσα και ένας φίλος της που προοριζόταν για τον συγκεκριμένο ρόλο.Κι αφού του είχε εξηγήσει η Χρύσα και είχε δεχτεί το μόνο που έμενε ήταν να γνωριστούμε.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYsRuVBv06b3Q-tZmrL6gjbLhvWc2rvAIAo6okaRV2V7hJwwmeMIKLrHZlTcnU2etACIL6FUfhVZGzvICqo3vcmhWq821JxOZ4fwVh2RJUKai9B3F5v1MmiY_h8L7pjue_Jp7s8XX6U94/s1600/date_night_idea_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYsRuVBv06b3Q-tZmrL6gjbLhvWc2rvAIAo6okaRV2V7hJwwmeMIKLrHZlTcnU2etACIL6FUfhVZGzvICqo3vcmhWq821JxOZ4fwVh2RJUKai9B3F5v1MmiY_h8L7pjue_Jp7s8XX6U94/s400/date_night_idea_1.jpg" width="400" /></a></div>
Θα περνούσαν να με πάρουν με το αυτοκίνητο του υποτιθέμενου δεσμού μου που θα γνώριζα επιτέλους απο κοντά.Έφτασαν με ένα μαύρο Chevrolet.<br />
"Πέρνα Μαρίνα", είπε η Χρύσα κλείνοντας μου το μάτι βγαίνοντας απο το κάθισμα του συνοδηγού για να καθίσω εγώ."Εγώ θα καθίσω πίσω.Είστε ζευγάρι τώρα.Μη σας χωρίζω", συνέχισε χαμογελώντας.<br />
"Μαρίνα", είπα μόλις μπήκα και κοίταξα τον οδηγό.<br />
"Μάρκος".<br />
"Χάρηκα" του απάντησα χαζεύοντάς τον.Τον κοίταξα απο πάνω μέχρι κάτω και γύρισα να δω την Χρύσα.<br />
"Κορίτσια να βάλω λίγη μουσική;", ρώτησε ο Μάρκος."Μαρίνα τι λες;"<br />
"Ναι βάλε" απάντησα χαμογελώντας του.<br />
Γύρισα ξανά προς τη Χρύσα.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyuEv6p7c7feZaMiSoga6nasqgqlEPuvtR75_wZqysk3Oa37ihNp9PVgHijSZ-5DdYDfnhrHbO_gsU_E1JxMFI__mOmaXuuwG10-Tvol1NsyEv1PL8zcRqzS8E8R2ZikAlpmwTRTcpxXc/s1600/facebook-dating-tips.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyuEv6p7c7feZaMiSoga6nasqgqlEPuvtR75_wZqysk3Oa37ihNp9PVgHijSZ-5DdYDfnhrHbO_gsU_E1JxMFI__mOmaXuuwG10-Tvol1NsyEv1PL8zcRqzS8E8R2ZikAlpmwTRTcpxXc/s320/facebook-dating-tips.jpg" width="320" /></a>"Που τον βρήκες αυτόν;", της ψιθύρισα.<br />
Ο γνωστός της Χρύσας ήταν όχι απλά ο τέλειος συνοδός για τον γάμο αλλά και ο τέλειος υποψήφιος φίλος ίσως...αν δεν ήταν 26 χρονών...<br />
Πήγαμε μαζί τη Κυριακή στο γάμο.Εγώ πολύ χαρούμενη που είχα μαζί μου τον τέλειο συνοδό φορώντας ένα ολοκαίνουργιο σέξι μαύρο φόρεμα και ο Μάρκος εξίσου χαρούμενος μετά απο δυο βράδια που περάσαμε μαζί.Σαν ζευγάρι!</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-54315867286323851062013-09-18T11:30:00.000+03:002013-09-21T15:38:47.210+03:00Γιούπι!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Γιούπι!!!Ο μαστολόγος λέει δεν έχω τίποτα.Ή μάλλον μου βρήκε...οτι έχω άγχος...Και δηλαδή πως θα έπρεπε να είχα πάει χαρούμενη και χαλαρή;<br />
Τέλος πάντων με μάλωσε που δεν είχα ξανακάνει υπέρηχο και μου είπε να ξανακάνω σε ένα χρόνο.Μα καλά ο γυναικολόγος καψόνια μου κάνει;<br />
Κι αφού τον πήρα τηλέφωνο να τον ενημερώσω οτι όλα είναι οκ ξεκίνησα ένα ένα τα τηλεφώνηματα για να ενημερώσω τους φίλους μου που ήταν stand by.<br />
Ουφ!Πάει κι αυτό πέρασε.Πάω το γιορτάσω με ένα γλυκάκι.Ρολάκι cinnabon λιγουρεύομαι!</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com6Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-75046800365826715362013-09-18T08:06:00.000+03:002013-09-19T15:57:29.668+03:00Απαίσια νύχτα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Απαίσια νύχτα...και απόγευμα θα έλεγα αφού πέρασα κυριολεκτικά όλο το απόγευμα μιλώντας στο τηλέφωνο με τη Χρύσα και τη Φιλιώ λέγοντας συνέχεια τα ίδια και τα ίδια προσπαθόντας να με καθησυχάσουν.Όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκα και σκεφτόμουν οτι πιθανό και απίθανο σενάριο περνούσε απο το μυαλό μου.Πάντως και χωρίς στήθος μια χαρά θα ήμουν.Σιγά..(ένα απο τα σενάρια...).<br />
<div>
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι βαριεστημένα.Ήταν πολύ νωρίς.Έβαλα στη Λάρα να φάει κι έφτιαξα έναν καφέ.Ετοιμάστηκα, έφτιαξα ακόμα έναν καφέ για το δρόμο κι έφυγα να πάρω το λεωφορείο.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com0Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-54949295845653625662013-09-17T15:53:00.000+03:002013-10-01T03:20:00.378+03:00Με τόσες απεργίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Με τόσες απεργίες αυτές τις μέρες είχα μία φοβία οτι δεν θα έχει συγκοινωνίες.Είχα και ραντεβού με το γυναικολόγο σήμερα.Για ένα μήνα μετά μου έκλεισε ραντεβού...Ποιος ξέρει πότε θα μου έκλεινε άλλο αν το έχανα.<br />
<div>
Τελικά κι αφού πήρα και άδεια απο τη δουλειά ξεκίνησα χαρούμενη για το γιατρό.Μετά θα πήγαινα και για ψώνια μάλλον.Ίσως και για έκτακτο καφεδάκι της τελευταίας στιγμής.</div>
<div>
Μόνο μην έχει κλείσει κανένας δρόμος και μείνω με την όρεξη, έλεγα απο μέσα μου.Κάτι για τη μεσογείων είχε πάρει το αυτί μου κι αν δεν την έχουν ανοίξει μέχρι να περάσω απο εκεί σωθήκαμε.Μπαίνω στο λεωφορείο, περνάμε τη Μεσογείων, όλα καλά.Σε λίγο λέει ο οδηγός "Δε θα στρίψουμε θα πάω ευθεία".<br />
<a name='more'></a></div>
<div>
"Γιατί" τον ρώτησα;</div>
<div>
"Ειναι της Αγίας Σοφίας και έχει πανηγύρι.Δεν περνάει το λεωφορείο..".</div>
<div>
Όχι ρε γαμώτο!!Ουτε που το είχα σκεφτεί αυτό.Όχι πως θυμόμουν οτι είναι και της Αγίας Σοφίας αλλά τέλος πάντων.</div>
<div>
Μα καλά τι γκαντεμιά, σκέφτηκα και κατέβηκα να πάρω άλλο λεωφορείο αλλιώς δεν ξέρω κι εγώ που θα με πήγαινε αυτό.</div>
<div>
Στη δουλειά στο μεταξύ έιχα πει οτι θα πάω στο γυναικολόγο και η Ελευθερία κοίταζε περίεργα...Λες και δεν πας για τσεκ απ στο γυναικολόγο.Ποιος ξέρει τι θα έβαλε με το μυαλό της.</div>
<div>
Τελικά και δύο λεωφορεία αργότερα έφτασα στο προορισμό μου.</div>
<div>
Μιλάω με το γιατρό, κάνω τεστ παπ, καλλιέργεια...Μου λέει "Να κοιτάξουμε λίγο το στήθος;"</div>
<div>
"Ναι λέω".</div>
<div>
"Έχεις ένα γρομπαλάκι".</div>
<div>
"Ε;;", λέω εγώ έκπληκτη."Μα δεν έχω καταλάβει κάτι".</div>
<div>
"Ελα να κάνουμε έναν υπέρηχο", μου είπε μετά.</div>
<div>
Και μετά τον υπέρηχο....μου σύστησε μαστολόγο για εξειδικευμένο υπερήχο μαστών...</div>
<div>
"Να πάω ", λέω μετά σαν χαμένη.</div>
<div>
Στο μυαλό μου περνούσαν μαστογραφίες, επεμβάσεις και δεν ξέρω κι εγω τι άλλο!</div>
<div>
Ακυρώθηκαν και τα ψώνια και ο καφές δεν είχα κέφι για τίποτα.Θα σκάσω μέχρι αύριο.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com2Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-17930615005487865992013-09-10T21:30:00.000+03:002013-09-11T00:32:26.625+03:00Ήμουνα τόσο απασχολημένη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ήμουνα τόσο απασχολημένη με το να οργανώνω και να σκέφτομαι τις φθινοπωρινές μου διακοπές που δεν έκανα τίποτα άλλο όταν ήμουν στο σπίτι απο το να μιλάω γι' αυτό στο τηλέφωνο με τη Χρύσα και την Κατερίνα και να χαζεύω στο ίντερνετ.Ώσπου σήμερα το απόγευμα συνειδητοποίησα οτι δεν έχω ποτήρι για καφέ...Κοίταξα τον πάγκο της κουζίνας.Όλα τα ποτήρια του καφέ ήταν στη σειρά δίπλα απο το νεροχύτη.Χμμμ...άραγε στις πόσες μέρες πιάνει μούχλα ο καφές;<br />
<a name='more'></a>Η κουζίνα μου ήταν σαν εργαστήριο παραγωγής μύκητα.Κρίμα να έχει ανακαλυφτεί η πενικιλλίνη χρόνια πριν.Ξεχνώντας τα ποτήρια άπλυτα θα μπορούσε ίσως να είχε γίνει κάποια σημαντική ανακάλυψη για την ανθρωπότητα(!) ή ίσως και όχι...<br />
Μου μένουν δύο επιλογές.Ή κάθομαι και πλένω όλη την έκθεση μύκητα και έχω μία καθαρή κουζίνα για όσο κρατήσει πάλι ή πλένω απλά ένα ποτήρι κι ένα κουταλάκι για να πιω τον καφέ μου σήμερα και για αύριο βλέπουμε.Κι αυτά τα κουταλάκια...όλα άπλυτα...Όταν ήμουνα φοιτήτρια είχα έναν φίλο που συχνά πυκνά κοιμόμουνα στο σπίτι του.Είχε μόνο 2 κουταλάκια με αποτέλεσμα κάθε φορά που έφτιαχνα έναν καφέ να πηγαίνουν και τα δύο για πλύσιμο.Οπότε και γι' αυτό το λόγο όταν έμεινα μόνη μου πήρα 15 κουταλάκια και σχεδόν πάντα είναι πάλι όλα άπλυτα...<br />
Το αποφάσισα θα καθαρίσω επιτέλους και μετά θα γυρίσω στον υπολογιστή παρέα με τον καφέ μου!!!<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6q510RJwV35r4_BHwlWHvpB7V3NCGqXYpOCOO6ANZVSNj2fXKZMAwz8H3Qqzxo8e8e04CKnjYTqLk9ao8z5S1NIZbPuzCBazLJY5adQbSdrCxNhwfrHxUuIWUcPLMues8uP_SN2bjgPA/s1600/images+(7.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6q510RJwV35r4_BHwlWHvpB7V3NCGqXYpOCOO6ANZVSNj2fXKZMAwz8H3Qqzxo8e8e04CKnjYTqLk9ao8z5S1NIZbPuzCBazLJY5adQbSdrCxNhwfrHxUuIWUcPLMues8uP_SN2bjgPA/s1600/images+(7.jpg" /></a>Μία ώρα αργότερα...Κι αφού πιάστηκε η μέση μου απο την ορθοστασία γύρισα στον καναπέ μου και χωρίς καφέ για να ξεκουραστώ.Να σκεφτώ...τι άλλο πρέπει να κάνω;Μίλησα με τη ξαδέρφη μου για να με φιλοξενήσει, έκλεισα εισητήρια πήγαινε-έλα, βρήκα ιστοσελίδες που μαθαίνεις τη γλώσσα(τα πολλά πολλα...) και φυσικά δεν θα πω τίποτα στην Ελευθερία για το αν και το που θα πάω.Έτσι για να σκάσει θα το μάθει απο άλλους ή όταν θα έχω γυρίσει.Νομίζω θα τρελαθεί που θα ξέρουν τι θα κάνω άλλοι πριν απο αυτή.Η πρωταθλήτρια του κουτσομπολιού θα έρθει δεύτερη έστω και για μία φορά.Ααα πρέπει να πάω να αγοράσω και καινούργια χεμωνιάτικα ρούχα.Θα πάω αύριο μετά τη δουλειά.Όμως...Θα βρω χειμωνιάτικα τέτοια εποχή;Μάλλον θα πρέπει να περιμένω λίγο καιρό.Δεν μου αρέσει η ιδέα να πάω διακοπές με παλιά ρούχα και τα καινούργια καλοκαιρινά μου μάλλον δεν είναι τα ιδανικότερα για την περίσταση.Με φαντάστηκα με τα ανάλαφρα λινά μου ρούχα μέσα στη Στοκχόλμη με δεν ξέω κι εγώ πόσους βαθμούς.Όχι!Πολύ κακή ιδέα...<br />
Πρέπει να πάω να μελετήσω!!Τα σουηδικά μου!Γιουπι!!</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-90583693039564954132013-09-05T11:00:00.000+03:002013-09-05T22:18:10.737+03:00Πίσω στο γραφείο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πίσω στο γραφείο.Εδώ και καιρό δηλαδή απλά σήμερα γύρισε η Κάργια στη δουλειά.Με μαύρισμα γύφτισσας κι ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά...Πρώτη φορά βλέπω άνθρωπο τόσο χαρούμενο που γυρίζει στη δουλειά.Γυρνούσε απο γραφείο σε γραφείο με το iphone στο χέρι δείχνοντας άπειρες φωτογραφίες με εκείνη και τον φίλο της σε επίσης άπειρες πόζες.Για να την αποφύγω έκανα πως είχα πέσει με τα μούτρα στη δουλειά.Είχα κολλήσει το πρόσωπο μου στην οθόνη όταν την άκουσα να απευθύνεται σε μένα.<br />
<div>
"Μαρίνα!Τι κάνεις εκεί;Θα στραβωθείς."<br />
<a name='more'></a></div>
<div>
"Αα Ελευθερία!Γύρισες;Καλό χειμώνα!", είπα κάνοντας την έκπληκτη.</div>
<div>
"Καλό χειμώνα!Πως πέρασες;Που πήγες;", άρχισε ένα καταιγισμό ερωτήσεων αλλά μόλις άνοιξα το στόμα μου για να απαντήσω άρχισε να μιλάει ασταμάτητα.</div>
<div>
Έτσι έμαθα τα πάντα για το που πήγανε, τι φάγανε, τι ήπιανε, που βγήκε η κάθε φωτογραφία κι αφού πέρασε κανένα μισάωρο καταναγκαστικής ακρόασης και παρακολούθησης φωτογραφιών που πραγματικά θα ήθελα να μην είχα δει ποτε (ειδικά όσες είχαν περιεχόμενο με μαγιό, αγκαλιές και φιλιά...μπλιαχ) με ξαναρώτησε."Που πήγες εσύ τελικά;"</div>
<div>
"Εεε εγώ..."</div>
<div>
"Η Μαρίνα πήγε στο yabanaki", ακούστηκε κάποιος πίσω μου.Γύρισα και είδα το Νίκο (το Νίκο που δουλεύει στον πάνω όροφο.Ουδεμία σχέση με τον πρώην Νίκο).</div>
<div>
"Ααα μάλιστα!", είπε η Κάργια με ένα χαμόγελο που δεν μπορούσα να προσδιορίσω αν ήταν κοροιδευτικό ή πονηρό.</div>
<div>
"Εεε ναι..Δεν πήγα κάπου βασικά".Μα καλά τι θέλει και πετάγεται ο άλλος απο το πουθενά;</div>
<div>
"Δεν πειράζει.Του χρόνου", είπε η Ελευθερία χασκογελώντας.</div>
<div>
"Γύρισες Ελευθερία;Πως τα πέρασες;", τη ρώτησε ο Νίκος.</div>
<div>
"Φανταστικά", απάντησε και τον τράβηξε πιο πέρα χώνοντας του το iphone στη μούρη.Έτσι βρήκα ευκαιρία να εξαφανιστώ απο εκεί.</div>
<div>
Υποθέτω οτι για τους επόμενους μήνες θα ακούμε ξανά και ξανά το πόσο φαντάστικα πέρασε η Κάργια το καλοκαίρι.Ουφφ!</div>
<div>
Πρέπει οπωσδήποτε να κανονίσω κάτι για το Οκτώβριο.Ακόμα κι αν δεν μπορεί κανείς να έρθει μαζί μου.Πήρα τηλέφωνο τη Χρύσα.</div>
<div>
"Χρύσα!!Τον Οκτώβριο οπωσδήποτε θα φύγω διακοπές", ψιθύρισα.</div>
<div>
"Έλα;;;Που θα πας;", απάντησε χαρούμενα.</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDiy3CXi7iO-mArAWOsq5hx6_uboGCNf_k7HAh_EFFHwogZ4ak7GbZZ7RtEmqOnUAlcLt4lPiSbN8nmuU44YgNYNDKomIhu13Obs2Qq7XwWpt3mrCMnnATjpG6o-aqbS4WHdQJxRAZ11A/s1600/blond.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDiy3CXi7iO-mArAWOsq5hx6_uboGCNf_k7HAh_EFFHwogZ4ak7GbZZ7RtEmqOnUAlcLt4lPiSbN8nmuU44YgNYNDKomIhu13Obs2Qq7XwWpt3mrCMnnATjpG6o-aqbS4WHdQJxRAZ11A/s1600/blond.jpg" /></a></div>
"Δεν ξέρω...Γι' αυτό σε πήρα.Που λες να πάω;", ξάπλωσα στη καρέκλα μου ξύνοντας το κεφάλι μου με το στυλό.</div>
<div>
"Να πας κάπου για σκι".</div>
<div>
"Πλάκα κάνεις;Που να πάω για σκι αρχές Οκτωβρίου;Στο χωριό του Άγιου Βασίλη;"</div>
<div>
"Χμμ.Οι ξένοι το Νοέμβριο παίρνουν άδειες για να κάνουν χειμερινές διακοπές και πάνε για σκι.Γιατί όχι και τον Οκτώβριο;"</div>
<div>
"Γιατί δεν έχει χιονίσει ίσως ακόμα;"</div>
<div>
"Αν πάω κάπου νότια;Που θα έχουν καλοκαίρι;"</div>
<div>
"Δεν θα έχουν καλοκαίρι τον Οκτώβριο ρε χαζό".</div>
<div>
"...ναι δίκιο έχεις..."</div>
<div>
Να πας βόρεια.Κι αν δεν έχει χιονίσει σίγουρα θα έχει ωραίους ξανθούς άντρες και πολύ μπύρα", είπε γελόντας.</div>
<div>
"Λες ε;"</div>
<div>
Το σκέφτηκα για λίγο και μετά μου ήρθε αναλαμπή.</div>
<div>
"Χρύσα!!Κλείνω!".</div>
<div>
Της το έκλεισα λίγο στη μούρη αλλά έπρεπε να κάνω ένα άλλο τηλεφώνημα.Στη Σουηδια!!!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-48993117824347404102013-08-28T23:48:00.003+03:002013-08-29T00:09:05.932+03:00Επιτέλους σπίτι μόνη μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ουφφ!Επιτέλους σπίτι μόνη μου, σκέφτηκα μόλις μπήκα στο σπίτι.Θα ορκιζόμουνα οτι το μεταφορικό μου μέσο προς και απο το χωριό δεν ήταν λεωφορείο...αλλά χρονομηχανή.Πρέπει να με μετέφερε εκεί κοντά στο 1995 που ήμουν 15 χρονών.Είναι πολύ περίεργο αλλά κάθε φορά που περνάω χρόνο με τους γονείς μου αισθάνομαι σαν 15χρονη χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα οτι ξανανιώνω κιόλας.<br />
<a name='more'></a>Κανένα απο τα ρούχα που είχα μαζί μου δεν άρεσε στη Μητέρα μου με αποτέλεσμα μια συνέχη γκρίνια για το πως θα κυκλοφορήσω έτσι στο χωριό και πως μία φορά το χρόνο μας βλέπουν και πρέπει να είμαστε κομψοι!Κι επειδή θεωρούσε οτι πάχυνα είχα μισή μερίδα φαγητό στο πιάτο μου.Απο την άλλη ο Πατέρας θεωρούσε οτι αδυνάτισα και μου έλεγε να φάω κι άλλο!Σκέτος εφιάλτης!Ειδικά αν σκεφτείς οτι οι φίλες μου έλειπαν όλες σε διακοπές...Τελικά το Σάββατο βγήκα με μία φίλη που μόλις είχε γυρίσει και την Κυριακή το πρωί ήπιαμε καφέ στο μαγαζί της.<br />
Κι εκεί που πίναμε καφέ...Ήρθε μια φίλη της που δεν γνώριζα καθόλου.<br />
"Η φίλη μου η Άννα", είπε η Έυη.<br />
"Χάρηκα", είπα."Μαρίνα".<br />
Κι αφού χαρήκαμε συνέχισε η Έυη."Είδες γιο που έχει;", γύρισε και μου έδειξε ένα αγόρι 15-16 χρονών.<br />
"Πολύ μικρός είναι...", είπα.Πολύ μικρός.Μα καλά πως μου ήρθε να πω τέτοια βλακεία;Ήθελα όμως να αποφύγω να σχολιάσω πόσο μεγάλος είναι ο γιος της και πόσο μικρή είναι αυτή και πότε πρόλαβε να τον κανει κλπ...Τα κλασικά σχόλια που λες μία κουβέντα και καμαρώνουν αυτάρεσκα για το μεγάλο τους κατόρθωμα.<br />
Μα καλά.Όντως πότε πρόλαβε να τον κάνει;Η κόρη της Φιλιώς είναι 11 και την έκανε στα 23.Εκτός κι αν είναι μεγαλύτερη μας.Χμμ..Έχει και λίγο σπασμένο δέρμα.<br />
"Ρε συ.Πόσο χρονών είναι η φίλη σου;", λέω στην Έυη όταν έφυγε.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje7dHztPCb3naUIKc2Sii7Q9q0bJQJZrCRVlgueyhH2yjSER3jjCsSRIL0aY0NIE2mX5d3zqfKJ2AVE0qsq-zpdyPWvACOWp1d9gNmS-fZf3QpD3RMNCFk7aO17nOlIqi9MBf0i5OpQxU/s1600/Drinking+coffee+can+cause+bad+breath.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="269" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje7dHztPCb3naUIKc2Sii7Q9q0bJQJZrCRVlgueyhH2yjSER3jjCsSRIL0aY0NIE2mX5d3zqfKJ2AVE0qsq-zpdyPWvACOWp1d9gNmS-fZf3QpD3RMNCFk7aO17nOlIqi9MBf0i5OpQxU/s320/Drinking+coffee+can+cause+bad+breath.jpg" width="320" /></a>"Τριανταπέντε".<br />
"Σοβαρά;"<br />
"Εγώ είδα και το παιδί της μεγάλο και την έκανα για 39-40"<br />
"Καλά είσαι η μόνη που το λες.Όλοι λένε οτι μικροδείχνει".<br />
"Μικροδείχνει;Αφού έχει γραμμές στα μάτια και το μέτωπο...Βασικά όσο είναι φαίνεται απλά θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη και να δείχνει για 35."<br />
Ήθελα να ξέρα μόνο εγώ τα προσέχω αυτά ή επειδή εγώ δεν έχω παιδιά και μάλλον θα τα κάνω στα πενήντα μου γίνομαι κακιά;</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com2Αθήνα, Ελλάδα37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-87505308215805001812013-08-21T17:02:00.001+03:002013-08-21T17:03:37.917+03:00Χτύπησε το κινητό<p>Χτύπησε το κινητό.Ήταν η Μητέρα μου.<br>
"Μαρίνα ξεκίνησες;".<br>
"Εεε;;", απάντησα απο τον ύπνο.<br>
"Που είσαι δεν ξεκίνησες ακόμα;"<br>
"Όχι", απάντησα σαν ζόμπι.<br>
Θυμήθηκα ξαφνικά οτι έφευγα σήμερα και σηκώθηκα απότομα απο τον καναπέ.<br>
"Ακόμα;Στη μία δεν φεύγει το λεωφορείο;"<br>
Κοίταξα σαν χαμένη γύρω μου.Δεν υπάρχει άλλο ρολόι στο σπίτι εκτός απο το κινητό και το ξεφόρτιστο ipod.<br>
"Ετοιμάζομαι", είπα "Κάτι μου έτυχε και καθυστέρησα.Μάλλον θα πάρω το επόμενο".<br>
Έκλεισα γρήγορα το τηλέφωνο και κοίταξα την ώρα.12μιση.Σκατά!Η ιδέα που είχα να μείνω ξύπνια μέχρι την ώρα που θα φύγω αποδείκτηκε κακή.<br>
Δεν ξέρω τι ώρα με πήρε ο ύπνος.Δεν θυμάμαι καν τι ώρα γύρισα.Ποιος ξέρει πόσο ήπια.Είναι χαρακτηριστικό οτι όταν κάποιος άλλος πληρώνει τα ποτά μου δεν έχω ιδέα πόσο έχω πιει.Θυμάμαι που πήρα ταξί, γύρισα σπίτι, άλλαξα και ετοίμασα το φαγητό-νερό της Λάρας για τις μέρες που θα λείπω.Μετά έφτιαξα καφέ και ξάπλωσα στον καναπέ να δω τηλεόραση.<br>
Χθες το βράδυ στάθηκα πραγματικά στο ύψος μου.Η Χρύσα θα ήταν πολύ περήφανη για μένα.Όμως νομίζω οτι επειδή στάθηκα στο ύψος μου ο Νίκος γυρίζοντας με άφησε κάπου στη μέση της διαδρομής για να μην κάνει κύκλο λέει...<br>
Πήρα ένα παυσίπονο και πήγα στο μπάνιο.Κοίταξα στο καθρέφτη.Γαμώτο!Έπρεπε να είχα ξεβαφτεί την ώρα που άλλαξα όταν γύρισα.Τώρα μοιάζω με τραγουδίστρια σε goth συγκρότημα...Κι αυτός ο πονοκέφαλος...<br>
Ξαφνικά θυμήθηκα οτι το επόμενο δρομολόγιο ήταν στις 3μιση.Πάλι τρέχοντας θα ετοιμαστώ...</p>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-5757495241900662872013-08-20T17:25:00.001+03:002013-08-29T00:09:36.819+03:00Απολάμβανα άλλη μία μέρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Απολάμβανα άλλη μία μέρα μόνη μου στην παραλία - είπαμε δεν θα κάθομαι όλη μέρα κλαίγοντας τη μοίρα μου στο σπίτι - όταν κάποιος στάθηκε μπροστά μου και φώναξε το όνομα μου.<br />
"Μαρίνα, τι κάνεις;"<br />
"Νίκο!Καλά είμαι.Εσύ;"<br />
"Μια χαρα.Μόνη σου είσαι;"<br />
"Εεε...Ναι...", είπα διστακτικά.Σκέφτηκα πόσο αξιολύπητο ακούγονταν το οτι είχα έρθει ολομόναχη.Δεν ήμουν η μόνη όμως κι έτσι ο Νίκος έφερε τα πράγματα του κι έκατσε στην ξαπλώστρα δίπλα μου.<br />
"Πως πάει με τη δουλειά;", ρώτησε κι άρχισε μία κλασική κουβέντα γύρω απο την κρίση ενώ εγώ προσπαθουσα να ξεβουλώσω το σπρέυ του αντιηλιακού μου.Τι θέλουν και βάζουν αντλία στο λάδι;Κάθε τόσο βουλώνει και δεν μπορείς να ψεκάσεις.Γκρρ.<br />
<a name='more'></a><br />
"Δώστο μου", είπε ο Νίκος.<br />
Για έναν περίεργο και ανεξήγητο λόγο κάθε φορά που δεν μπορείς να ανοίξεις κάτι μόλις το δώσεις σε κάποιον άλλο λειτουργεί μια χαρά ως δια μαγείας.<br />
"Γύρνα να σου βάλω στην πλάτη", είπε.<br />
Γύρισα και ξάπλωσα.Τι ωραία που είναι να έχεις δίπλα σου στη θάλασσα έναν ωραίο και δυνατό άντρα...που φτιάχνει και το σπρέυ του αντιηλιακού σου(!).Και που σου βάζει αντιηλιακό σε σημεία που πρέπει να είσαι το κορίτσι λάστιχο για τα φτάσεις μόνη σου.Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα πως θα ήταν αν είμασταν μαζί κάποια χρόνια αργότερα...σε διακοπές στη θάλασσα όπως τώρα να κυνηγάμε τα μωρά μας.<br />
Πάλι ξέφυγε η φαντασία σου Μαρίνα σκέφτηκα.Και πως να εμπιστευτείς έναν τέτοιο άντρα, αναρωτήθηκα, που όσο είμασταν μαζί έβγαινε ταυτόχρονα με τη μισή Αθήνα, όπως αποδείχτηκε αργότερα.Και μια μέρα μου είπε πως το Σαββατοκύριακο θα πάει στην κοπέλα του.Κι εγώ νόμιζα οτι τόσο καιρό είχαμε σχέση και οτι εγώ ήμουν η κοπέλα του.Για ποια κοπέλα του μιλούσε;Τελευταία εγώ έμαθα οτι οι δυό μας δεν είχαμε σχέση αλλά "ελεύθερη σχέση" και οτι απο καιρό είχε γνωρίσει κάποια άλλη που του άρεσε περισσότερο.Τόσο ώστε να έχουν κανονική σχέση και να την κερατώνει μαζί μου και με όποια άλλη "ελεύθερη σχέση" μπορεί να είχε παράλληλα.<br />
"Τι θα κάνεις το βράδυ;", με ρώτησε χαμογελώντας.<br />
Τον κοίταξα και σκέφτηκα, Μαρίνα δεν πρέπει να ξαναβγείς μαζί του...αλλά ο εαυτός μου είχε άλλη γνώμη και με έπιασα να κλείνω ραντεβού για τις 11.<br />
Οτι και να γίνει όμως δεν πρόκειται να κάνω τίποτα μαζί του.Άλλωστε αύριο το μεσημέρι φεύγω.</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-79591250742656135712013-08-16T15:30:00.000+03:002013-08-20T18:51:35.525+03:00Μετά απο 6 ώρες στην πλαζ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μετά απο 6 ώρες στη πλαζ χθες, οι πέντε απο αυτές ξαπλωμένη στον ήλιο για να αποκτήσω επιτέλους το τροπικό μαύρισμα που θέλω , διαπίστωσα πως το μόνο που τροπικό που απέκτησα ήταν ένα τροπικό έγκαυμα...Τώρα είμαι ξαπλωμένη, καλυμμένη με after sun gel και δεν μπορώ να ακουμπήσω τίποτα πάνω μου.<br>
Χτύπησε το κινητό μου.Ήταν η Χρύσα."Έλα!Που είσαι;"<br>
"Εσύ που είσαι;Εγώ που να είμαι;Σπίτι μου.Που είστε και μ'αφήσατε μόνη μου;", είπα με παράπονο.<br>
"Έρχομαι την Τετάρτη.Έχω να σου πω πολλά.Γνώρισα και ένα παιδί εδώ."<br>
Κατάλαβα.Γι αυτό είχε εξαφανιστεί και δεν είχε πάρει ούτε ένα τηλέφωνο.<br>
"Την Τετάρτη δεν θα είμαι εδώ".<br>
"Που θα πας;Κανόνισες διακοπές;"<br>
"Ναι", είπα."Θα πάω στο χωριό στους γονείς μου."<br>
"Θα μιλήσουμε απο το τηλέφωνο όταν γυρίσω τότε.Θα τα πούμε.Φιλιά!"<br>
Έκλεισα το τηλέφωνο και σκεφτόμουν πόσο επικρητική ήταν η Χρύσα με τις γυναίκες που παρατούσαν τις παρέες τους κάθε φορά που έβρισκαν φίλο.Απο την άλλη όμως ήταν σε διακοπές οπότε ίσως και να μην μετρούσε το οτι δεν με πήρε καθόλου τηλέφωνο επειδή βρήκε κάποιον εκεί.<br>Αχ πόσο με ανακουφίζει το κουτάκι της coca cola.Άλλη μια μέρα που θα περάσω στο σπίτι αφού δεν μπορώ να φορέσω τίποτα.<br>
<br></div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com0Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-66189335824630292042013-08-15T13:20:00.000+03:002013-08-15T22:41:37.686+03:00Μόνη μου στη πλαζ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyiFv4A-skQ4Hqa3VMBDgMP2A-vn-flJNiQ1ANib49ocIgNyav1G3ufGaHjCd2RL6nIAiUxMBlzAc_plBUfMMzyzeAGPcbKCo_fN-URrngQwkORVtiJ0bwNIgi-_A0xvFsCKOmhGuzZgQ/s1600/lying-on-the-beach-just-before-the-sunset_thumb.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyiFv4A-skQ4Hqa3VMBDgMP2A-vn-flJNiQ1ANib49ocIgNyav1G3ufGaHjCd2RL6nIAiUxMBlzAc_plBUfMMzyzeAGPcbKCo_fN-URrngQwkORVtiJ0bwNIgi-_A0xvFsCKOmhGuzZgQ/s1600/lying-on-the-beach-just-before-the-sunset_thumb.jpg" /></a>Μόνη μου στη πλαζ να ψάχνω για ξαπλώστρα.Απορώ πως γίνεται
και έχει τόσο κόσμο τη στιγμή που σχεδόν όλοι είναι σε διακοπές και
λείπουν.<br />
Βρήκα ξαπλώστρα!!!Πάω να χαλαρώσω και να κάνω τροπικό μαύρισμα!</div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com2Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932tag:blogger.com,1999:blog-1998542033601431944.post-13509893222466260922013-08-15T12:00:00.000+03:002013-08-15T22:47:14.376+03:00Πρώτη μέρα άδειας σήμερα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πρώτη μέρα άδειας σήμερα.Γιουπι!!!Αποφάσισα απο χθες να πάω μόνη μου θάλασσα.Δεν θα κάθομαι να κλαίγομαι και στην άδεια μου σαν καμία γεροντοκόρη που κάθεται συνέχεια μέσα με τη γάτα της.Θα περάσω καλά όσο γίνεται και μόνη μου.Σηκώθηκα απο το κρεβάτι με ενδοιασμούς.Κοίταξα για λίγο την Λάρα που κοιμόταν στον καναπέ.Ω ναι!Δεν θα γίνω σαν κι αυτές με τις γάτες, σκέφτηκα.<br />
<a name='more'></a>Έκανα μπάνιο, ξύρισα πόδια, έβαψα τα νύχια μου, ντύθηκα και κατέβηκα να πάρω το λεωφορείο.Γκρρρ.Έτσι όπως άλλαξαν τα λεωφορεία τώρα θα πρέπει να αλλάξω δύο για να πάω εκει που θέλω ενώ πριν έπαιρνα ένα.<br />
Στο δρόμο χτύπησε το κινητό μου.Η Μητέρα μου."Έλα Μαρίνα!Είμαι στα ΚΤΕΛ.Πάω στο χωριό.Ο Πατέρας σου έχει πάει απο χθες".<br />
"Καλά πότε γύρισες;", τη ρώτησα έκπληκτη.<br />
"Σήμερα το πρωί.Άφησα τη Μαργαρίτα σπίτι της και έφυγα κατευθείαν.Εσύ πότε θα έρθεις;"<br />
"Που να έρθω;" <br />
"Στο χωριό φυσικά.Τι ερώτηση είναι αυτή;"<br />
"Μα δεν έχω σκοπό να έρθω".<br />
"Μην είσαι χαζή εννοείται οτι θα έρθεις.Δεν θα μας αφήσεις μόνους μας στις διακοπές".<br />
Έμεινα για λίγο σκεπτική.Απο τη μία δεν είχα τίποτα να κάνω.Την τελευταία φορά όμως που είχα πάει μου έστειλαν προξενιά!!!Δεν ξέρω αν είμαι σε κατάσταση αυτή τη στιγμή να αντιμετωπίσω όλο το χωριό που θα με ρωτάει αν παντρεύτηκα, λες και δεν θα το είχαν μάθει αν είχα παντρευτεί.Και γιατί δεν παντρεύτηκα και να μου λένε οτι τα χρόνια περνάνε και μετά δεν θα με παίρνει κανείς.<br />
"Εεε Μαμά λέω να μην έρθω έχω ήδη κανονίσει γι αυτή τη βδομάδα...", είπα ελπίζοντας να γλιτωσω.<br />
"Να ξεκανονίσεις.Δεν φτάνει που δεν θα έρθει ο αδερφός σου.Τώρα λες οτι δεν θα έρθεις κι εσυ;", άρχισε να φωνάζει.<br />
"Ωχ!!Καλά θα έρθω αλλά για 1-2 μέρες".<br />
"Ωραία.Τι να σου φτιάξω να φας;"<br />
"Καλά κάτσε να έρθω πρώτα".<br />
"Δεν θα έρθεις αύριο;"<br />
"Εεε όχι..."<br />
"Πότε θα έρθεις;Δεν θα μείνουμε πολύ.Να κανονίσεις σύντομα".<br />
"Εντάξει Μαμά.Θα σε πάρω εγώ να σου πω γιατί τώρα πάω για μπάνιο".<br />
"Να προσέχεις στη θάλασσα".<br />
"Μαμά!Κλείνω ήρθε το λεωφορείο.Γεια!"<br />
Αυτό ήταν έκλεισα διακοπές με τους γονείς μου στο χωριό.Χειρότερα δεν γίνοταν, σκέφτηκα.Το λεωφορείο φυσικά δεν ερχόταν εκείνη την ώρα αλλά ήταν μια καλή δικαιολογία για να κλείσω το τηλέφωνο.<br />
<br /></div>
Μαρίνα Ζhttp://www.blogger.com/profile/02966784930203457017noreply@blogger.com0Athens, Greece37.9837155 23.72930969999993137.8836025 23.567948199999929 38.0838285 23.890671199999932