Γύρισα το Σάββατο

Γύρισα το Σάββατο αργά το βράδυ με ένα επιπλέον σακ βουαγιάζ με τα ψώνια μου.
Πέταξα τους σάκους στο πάτωμα δίπλα στη πόρτα και αγκάλιασα τη Λάρα που μου νιαούριζε με παράπονο.Η καημένη τόσο καιρό είχε μείνει μόνη της.Ευτυχώς περνούσε η Φιλιώ και της έβαζε φαγητό και νερό.
Χαλάρωσα στον καναπέ για λίγο.Θυμήθηκα οτι δεν είχα ειδοποιήσει τον Μάρκο τι ώρα ακριβώς θα γυρνούσα αφού έχασα την προγραμματισμένη μου πτήση μετά απο αμέριμνες βόλτες διαρκείας στο αεροδρόμιο.Σήκωσα το ακουστικό και πήρα το νούμερο του Μάρκου.Ακούστηκε το αυτόματο μήνυμα της τηλεφωνικής εταιρείας.
Τέλεια!Πάλι κόπηκε το τηλέφωνο, σκέφτηκα.
Φυσικά πριν φύγω το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκα να κάνω ήταν να πληρώσω τους λογαριασμούς.Κατέβασα το ακουστικό και πήγα να βγάλω το κινητό απο την τσάντα μου.Εκείνη την ώρα χτύπησε το σταθερό.
"Που είσαι;", ήταν η Μητέρα μου."Ανυσηχήσαμε.Ένα τηλέφωνο δεν μπορείς να κάνεις;"
Ήμουνα τόσο κουρασμένη που δεν μπήκα καν στο κόπο να της εξηγήσω τι έγινε.
"Σε περιμένουμε αύριο στο σπίτι για φαγητό.Αλήθεια πως πέρασες;Η Ιζαμπέλλα τι κάνει;"
Και χωρίς να προλάβω να απαντήσω συνέχισε."Την Κυριακή έχουμε γάμο.Θα έρθεις φυσικά".
"Ποιος παντρεύεται; τη ρώτησα.
"Η ξαδέρφη σου η Άννα."
"Πάλι;Αυτή δεν είχε παντρευτεί πέρυσι;"
"Θα κάνουν θρησκευτικό γάμο τώρα μαζί με τη βάφτιση.Μετά είμαστε καλεσμένοι στο τραπέζι.Πήρα τηλέφωνο και το κανόνισα.Θα έρθετε κι εσύ και ο αδερφός σου."
"Θα έρθω;", τη ρώτησα με ένα χαζο ύφος.
"Τι ερώτηση είναι αυτή πάλι;Ο αδερφός σου θα έρθει με την Έλσα.Για σένα κλείσαμε μία θέση.Τι να κάνουμε...".
Μετάφραση: Για σένα που ακόμα είσαι γεροντοκόρη κλείσαμε μία θέση.
Για μια στιγμή πέρασε όλη η φάση μπροστά απο τα μάτια μου, όπου απο τα 18 και μετά επαναλαμβάνεται σταθερά σε κάθε γάμο που πάω.Μισώ τις οικογενειακές συναθροίσεις και ειδικά τους γάμους!
"Σου έκλεισα ραντεβού με κομμώτρια νωρίτερα τη Κυριακή μετά απο μένα.Να είσαι περιποιημένη.Θα είναι και ο Βασίλης εκεί."
"Τι ραντεβού;Ποιος Βασίλης πάλι;".
Θέε μου μόλις γύρισα τι είναι αυτό πάλι;, σκέφτηκα.
"Μην είσαι χαζή.Ο Βασίλης.Ο γιος της κουμπάρας του θείου σου".
"Εε;Και τι μας νοιάζει;", είπα με απορία.
"Μας νοιάζει φυσικά.Είναι μια χαρά παιδί με σπίτι, αυτοκίνητο και καλή δουλειά.Στην ηλικία σου και ελεύθερος.Δεν τον θυμάσαι;Κάποιο πουλάκι μου είπε οτι του αρέσεις".
"Να υποθέσω οτι το πουλάκι είναι η θεία;", είπα ειρωνικά.
"Δεν έχει σημασία ποιος μου το είπε σημασία έχει οτι ενδιαφέρεται για σένα".
"Μα εγώ δεν θέλω να ενδιαφέρεται για μένα.Ούτε καν τον θυμάμαι".
"Θα τον θυμηθείς όταν τον δεις.Θα έρθεις απο το Σάββατο για να προλάβεις και την κομμώτρια...", συνέχισε να λέει.
"Μαμά δεν χρειάζομαι προξενιά.Και δεν θέλω να έρθω απο το Σάββατο για να προλάβω την κομμώτρια.Μόλις γύρισα και δεν έχω προλάβει ούτε να αλλάξω", την έκοψα.
"Εγώ τώρα έκλεισα ραντεβού για σένα".
"Μαμά.Κλείνω!Γεια!"
Καλώς ήρθα πίσω σκέφτηκα.