Χτύπησε το κινητό

Χτύπησε το κινητό.Ήταν η Μητέρα μου.
"Μαρίνα ξεκίνησες;".
"Εεε;;", απάντησα απο τον ύπνο.
"Που είσαι δεν ξεκίνησες ακόμα;"
"Όχι", απάντησα σαν ζόμπι.
Θυμήθηκα ξαφνικά οτι έφευγα σήμερα και σηκώθηκα απότομα απο τον καναπέ.
"Ακόμα;Στη μία δεν φεύγει το λεωφορείο;"
Κοίταξα σαν χαμένη γύρω μου.Δεν υπάρχει άλλο ρολόι στο σπίτι εκτός απο το κινητό και το ξεφόρτιστο ipod.
"Ετοιμάζομαι", είπα "Κάτι μου έτυχε και καθυστέρησα.Μάλλον θα πάρω το επόμενο".
Έκλεισα γρήγορα το τηλέφωνο και κοίταξα την ώρα.12μιση.Σκατά!Η ιδέα που είχα να μείνω ξύπνια μέχρι την ώρα που θα φύγω αποδείκτηκε κακή.
Δεν ξέρω τι ώρα με πήρε ο ύπνος.Δεν θυμάμαι καν τι ώρα γύρισα.Ποιος ξέρει πόσο ήπια.Είναι χαρακτηριστικό οτι όταν κάποιος άλλος πληρώνει τα ποτά μου δεν έχω ιδέα πόσο έχω πιει.Θυμάμαι που πήρα ταξί, γύρισα σπίτι, άλλαξα και ετοίμασα το φαγητό-νερό της Λάρας για τις μέρες που θα λείπω.Μετά έφτιαξα καφέ και ξάπλωσα στον καναπέ να δω τηλεόραση.
Χθες το βράδυ στάθηκα πραγματικά στο ύψος μου.Η Χρύσα θα ήταν πολύ περήφανη για μένα.Όμως νομίζω οτι επειδή στάθηκα στο ύψος μου ο Νίκος γυρίζοντας με άφησε κάπου στη μέση της διαδρομής για να μην κάνει κύκλο λέει...
Πήρα ένα παυσίπονο και πήγα στο μπάνιο.Κοίταξα στο καθρέφτη.Γαμώτο!Έπρεπε να είχα ξεβαφτεί την ώρα που άλλαξα όταν γύρισα.Τώρα μοιάζω με τραγουδίστρια σε goth συγκρότημα...Κι αυτός ο πονοκέφαλος...
Ξαφνικά θυμήθηκα οτι το επόμενο δρομολόγιο ήταν στις 3μιση.Πάλι τρέχοντας θα ετοιμαστώ...