Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Μετά απο 6 ώρες στην πλαζ

Μετά απο 6 ώρες στη πλαζ χθες, οι πέντε απο αυτές ξαπλωμένη στον ήλιο για να αποκτήσω επιτέλους το τροπικό μαύρισμα που θέλω , διαπίστωσα πως το μόνο που τροπικό που απέκτησα ήταν  ένα τροπικό έγκαυμα...Τώρα είμαι ξαπλωμένη, καλυμμένη με after sun gel και δεν μπορώ να ακουμπήσω τίποτα πάνω μου.
Χτύπησε το κινητό μου.Ήταν η Χρύσα."Έλα!Που είσαι;"
"Εσύ που είσαι;Εγώ που να είμαι;Σπίτι μου.Που είστε και μ'αφήσατε μόνη μου;", είπα με παράπονο.
"Έρχομαι την Τετάρτη.Έχω να σου πω πολλά.Γνώρισα και ένα παιδί εδώ."
Κατάλαβα.Γι αυτό είχε εξαφανιστεί και δεν είχε πάρει ούτε ένα τηλέφωνο.
"Την Τετάρτη δεν θα είμαι εδώ".
"Που θα πας;Κανόνισες διακοπές;"
"Ναι", είπα."Θα πάω στο χωριό στους γονείς μου."
"Θα μιλήσουμε απο το τηλέφωνο όταν γυρίσω τότε.Θα τα πούμε.Φιλιά!"
Έκλεισα το τηλέφωνο και σκεφτόμουν πόσο επικρητική ήταν η Χρύσα με τις γυναίκες που παρατούσαν τις παρέες τους κάθε φορά που έβρισκαν φίλο.Απο την άλλη όμως ήταν σε διακοπές οπότε ίσως και να μην μετρούσε το οτι δεν με πήρε καθόλου τηλέφωνο επειδή βρήκε κάποιον εκεί.
Αχ πόσο με ανακουφίζει το κουτάκι της coca cola.Άλλη μια μέρα που θα περάσω στο σπίτι αφού δεν μπορώ να φορέσω τίποτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου