Επιτέλους σπίτι μόνη μου

Ουφφ!Επιτέλους σπίτι μόνη μου, σκέφτηκα μόλις μπήκα στο σπίτι.Θα ορκιζόμουνα οτι το μεταφορικό μου μέσο προς και απο το χωριό δεν ήταν λεωφορείο...αλλά χρονομηχανή.Πρέπει να με μετέφερε εκεί κοντά στο 1995 που ήμουν 15 χρονών.Είναι πολύ περίεργο αλλά κάθε φορά που περνάω χρόνο με τους γονείς μου αισθάνομαι σαν 15χρονη χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα οτι ξανανιώνω κιόλας.
Κανένα απο τα ρούχα που είχα μαζί μου δεν άρεσε στη Μητέρα μου με αποτέλεσμα μια συνέχη γκρίνια για το πως θα κυκλοφορήσω έτσι στο χωριό και πως μία φορά το χρόνο μας βλέπουν και πρέπει να είμαστε κομψοι!Κι επειδή θεωρούσε οτι πάχυνα είχα μισή μερίδα φαγητό στο πιάτο μου.Απο την άλλη ο Πατέρας θεωρούσε οτι αδυνάτισα και μου έλεγε να φάω κι άλλο!Σκέτος εφιάλτης!Ειδικά αν σκεφτείς οτι οι φίλες μου έλειπαν όλες σε διακοπές...Τελικά το Σάββατο βγήκα με μία φίλη που μόλις είχε γυρίσει και την Κυριακή το πρωί ήπιαμε καφέ στο μαγαζί της.
Κι εκεί που πίναμε καφέ...Ήρθε μια φίλη της που δεν γνώριζα καθόλου.
"Η φίλη μου η Άννα", είπε η Έυη.
"Χάρηκα", είπα."Μαρίνα".
Κι αφού χαρήκαμε συνέχισε η Έυη."Είδες γιο που έχει;", γύρισε και μου έδειξε ένα αγόρι 15-16 χρονών.
"Πολύ μικρός είναι...", είπα.Πολύ μικρός.Μα καλά πως μου ήρθε να πω τέτοια βλακεία;Ήθελα όμως να αποφύγω να σχολιάσω πόσο μεγάλος είναι ο γιος της και πόσο μικρή είναι αυτή και πότε πρόλαβε να τον κανει κλπ...Τα κλασικά σχόλια που λες μία κουβέντα και καμαρώνουν αυτάρεσκα για το μεγάλο τους κατόρθωμα.
Μα καλά.Όντως πότε πρόλαβε να τον κάνει;Η κόρη της Φιλιώς είναι 11 και την έκανε στα 23.Εκτός κι αν είναι μεγαλύτερη μας.Χμμ..Έχει και λίγο σπασμένο δέρμα.
"Ρε συ.Πόσο χρονών είναι η φίλη σου;", λέω στην Έυη όταν έφυγε.
"Τριανταπέντε".
"Σοβαρά;"
"Εγώ είδα και το παιδί της μεγάλο και την έκανα για 39-40"
"Καλά είσαι η μόνη που το λες.Όλοι λένε οτι μικροδείχνει".
"Μικροδείχνει;Αφού έχει γραμμές στα μάτια και το μέτωπο...Βασικά όσο είναι φαίνεται απλά θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη και να δείχνει για 35."
Ήθελα να ξέρα μόνο εγώ τα προσέχω αυτά ή επειδή εγώ δεν έχω παιδιά και μάλλον θα τα κάνω στα πενήντα μου γίνομαι κακιά;