Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Αφού όλοι έχουν φύγει για διακοπές

Αφού όλοι έχουν φύγει για διακοπές και έχω καταδικαστεί να περάσω μόνη την υπόλοιπη ζωή μου μέχρι τις 15 Αυγούστου αποφάσισα οτι δεν έχει νόημα να βγω καθόλου έξω το Σαββατοκύριακο.Άλλωστε δεν είχα και τίποτα να κάνω.

Μετά ανακάλυψα οτι έχω ξεμείνει απο σερβιέτες και παυσίπονα είδη πρώτης ανάγκης οπότε και έπρεπε να πάω φαρμακείο και super market.Έβαλα κυριολεκτικά το πρώτο ρούχο που βρήκα μπροστά μου, πήρα τη τσάντα μου κι έφυγα.Με το που βγήκα έξω απο τη πολυκατοικία διαπίστωσα πως η επιλογή μου να φορέσω το αγαπημένο μου τζιν φόρεμα ήταν πολύ κακή.Μέσα στα πρώτα
πέντε λεπτά κι  ενώ κατευθυνόμουνα προς το φαρμακείο άρχισε να ανεβαίνει επικίνδυνα.Θα το κρατάω με το χέρι μου και θα μείνει στη θέση του σκέφτηκα και έφυγα για το super market.
Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να μείνει ένα φόρεμα στη θέση του απο τη στιγμή που το κρατάς με το ένα χέρι;Πολύ!Πάρα πολύ!Έφυγα απο το super market με δύο σακούλες στο ένα χέρι, μιας και όποτε πάω για ψώνια παίρνω και άσχετα πράγματα που δεν είχα σκεφτεί απο πριν, και ένα παγωτό (light πάντα) στο άλλο.Για αρχή και μέχρι να συντονιστώ σηκώθηκε όλο το φόρεμα μπροστά στην έξοδο μόλις βγήκα έξω.Δεν γύρισα να κοιτάξω πίσω μου ελπίζοντας πως δεν υπήρχε κανένας εκείνη την ώρα στην έξοδο.Μάζεψα το φόρεμα με το χέρι που κρατούσα τις σακούλες με τα πράγματα και με το άλλο συνέχισα να τρώω το παγωτό που είχα ήδη ανοίξει απο πριν βγω έξω..Όμως με τις σακούλες στο χέρι δεν μπορούσα να μαζέψω καλά το φόρεμα που όσο συνέχιζε να φυσάει το έπαιρνε ο αέρας και έφευγε προς την αντίθετη κατεύθυνση.Και μετά ήρθε η σειρά των μαλλιών...Ήρθαν όλα τα μαλλιά μου στο πρόσωπο και κατά συνέπεια και στο παγωτό μου.Αφού γέμισαν τα μαλλιά μου με παγωτό και όσο έκανα προσπάθειες να μαζέψω το φόρεμα όσο πιο πολύ γινότανε κάθε φορά που συναντούσα άνθρωπο μου έσταξε παγωτό στο φόρεμα.Μάζεψα το παγωτό με το χέρι και συνέχισα.Ο δρόμος για το σπίτι φαινότανε ατέλειωτος.Ουφ!
Όταν τελικά μπήκα στο σπίτι είχα ένα πρόσωπο γεμάτο παγωτό τα χέρια μου και τα μισά μαλλιά μου το ίδιο (και το φόρεμα αλλά τουλάχιστον δεν φαινότανε πλέον).Αν δεν είχα ανοίξει το παγωτό στο δρόμο θα είχα γλιτώσει απο την δωρεάν επιδείξη εσωρούχων στο δρόμο.Απο την άλλη αν το άφηνα μέσα στη σακούλα θα είχε λιώσει μεχρι να πάω σπίτι και δεν θα το έτρωγα.
Πλύθηκα, άλλαξα, πήρα ένα παυσίπονο και πήγα να λιώσω στο καναπέ μου για το υπόλοιπο Σαββατοκύριακο...

7 σχόλια:

  1. Καλησπέρα καλώς σε βρήκα! Αυτά τα μικρά καθημερινά έχουν πολύ πλάκα όταν τα αφηγείσαι αλλά εκείνη την ώρα σου φαίνονται τραγικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες στο blog μου Κατερίνα! :)
      Όπως το λες είναι.Θα πρέπει να ήμουν πολύ γελοίο θέαμα.

      Διαγραφή
  2. Καλώς ήρθες στη μπλογκογειτονια και καλώς σε βρήκα !!!!
    Πολύ διασκεδαστική η ανάρτησή σου !!!!!
    Νίκη
    nikiad.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχαχαχα! Βρε τί έπαθες κι εσύ! αλλά κι εγώ το παγωτό θα επέλεγα γιατί είμαι λαίμαργη! Δεν πάει να λέει ο κόσμος για το βρακί μου! Τουλάχιστον φορούσες κανένα αξιοπρόσεκτο; αχαχαχα!

    Φιλιά! Καλή εβδομάδα!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα δεν ήταν να λιώσει και να πάει χαμένο;Μου έκλεινε το μάτι εκεί στο ψυγείο δίπλα απο το ταμείο ;)
      Όσο για το εσώρουχο είμαι αδιάθετη οπότε φοράω τη βράκα της γιαγιάς μου χαχαχα.Δε φτάνει που έγινα ρεζίλι γιατί φαινόταν το εσώρουχο ήταν και χάλια :D
      Δεν το ξανακάνω πάντως.Όποιος παθαίνει μαθαίνει!

      Διαγραφή
    2. αχαχαχα!
      Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
      Τα παθήματα μαθήματα!

      Διαγραφή