Πήγα στον 4ο όροφο...

Πήγα στον 4ο όροφο ψάχνοντας στα κουδούνια το όνομα που είχαν γράψει στο ειδοποιητήριο.Τέλεια!Δεν υπήρχε σε κανένα κουδούνι αυτό το όνομα.Τι βλάκας!Ποιος ξέρει που το άφησε.Και τώρα τι να κάνω;Να αρχίσω να χτυπάω όλα τα κουδούνια και να λέω "Μήπως έχετε ένα δέμα για μένα;" λες και ο γείτονας είναι ο προσωπικός μου Άγιος Βασίλης;Το σκέφτηκα για λίγο και χτύπησα ένα κουδούνι στη τύχη.Ή θα γινόμουν ρεζίλι ή θα έμενα χωρίς παγωτομηχανή και 29 ευρώ μείον.

Άνοιξε μία κυρία."Καλησπέρα!", είπα διστακτικά."Είμαι η κοπέλα που μένει στον 3ο".Δεν πρόλαβα να πω τίποτα άλλο και μου φόρτωσε μία κούτα!
"Η κυρία "τέτοια" δεν είναι εδώ μου είπε να στο δώσω εγώ", είπε.
"Ευχαριστώ", είπα πίσω απο την κούτα κι έφυγα να μπω στο ασανσέρ.Μα γιατί έχουν βάλει τόσο μεγάλη κούτα;Παγωτομηχανή πήρα όχι φούρνο μικροκυμάτων.
Μπήκα στο σπίτι αφού έκανα μία ωρα να ξεκλειδώσω την πόρτα κρατώντας με το ένα χέρι τα κλειδιά και με το άλλο την κούτα που την είχα κόντρα στον τοίχο.Άφησα την κούτα κάτω και η Λάρα έτρεξε να ανέβει πάνω της και να ακονίσει τα νύχια της.
Τι ωραία!Τώρα θα φτιάχνω το δικό μου παγωτό.Οτι γεύση τραβάει η όρεξη μου!