7 και τέταρτο, τηλέφωνο

7 και τέταρτο, τηλέφωνο.'Εψαξα και βρήκα το ακουστικό χωρίς να ανοίξω τα μάτια και έριξα το ρολόι κάτω.
"Ξύπνα!"Ήταν η Χρύσα.
"Τρελή είσαι;Τι ώρα είναι;"
"Ώρα για μπάνιο!" είπε χαρούμενα η Χρύσα.
"Δεν πας καλά πρωί πρωί!"
"Καλά δεν είπαμε χθες να σε ξυπνήσω νωρίς για να πάμε για μπάνιο;"
"Πόσο νωρίς;Δεν ανοίγουν απο τις 7μιση οι πλαζ", απάντησα μαζεύοντας το ξυπνητήρι απο το πάτωμα.
"Ετοιμάσου!Μέχρι να φτάσουμε θα έχουν ανοίξει."
"Εντάξει θα σηκωθώ σε λίγο".
Έκλεισα το τηλέφωνο κι έβαλα το ξυπνητήρι να χτυπήσει σ' ένα τέταρτο.
20 λεπτά αργότερα ξύπνησα ως εκ θαύματος και συνειδητοποίησα οτι το ρολόι είχε σταματήσει, προφανώς απο την τούμπα λίγο νωρίτερα.Ντύθηκα σε χρόνο ρεκόρ, έβαλα όποιο μαγιό βρήκα μπροστά μου πρόχειρο, πήρα την τσάντα μου  κι έκλεισα την πόρτα.Ξαναγύρισα σε 5 λεπτά ψάχνοντας το κινητό μου, το μάζεψα απο το κρεβάτι κι έφυγα.
9 κλήσεις!Η Χρύσα.Τι θέλει πάλι;Ελπίζω να μην το ακυρώσει τελευταία στιγμη.Την πήρα ενώ πήγαινα προς στη στάση."Τι έγινε;Γιατί με πήρες τόσες φορές;"
"Που είσαι;Νόμιζα οτι ξανακοιμήθηκες."
"Ξέχασα το κινητό και γύρισα να το πάρω.Έγινε κάτι;"
"Όχι.Σε κλείνω μπαίνω στο λεωφορείο θα τα πούμε απο κοντά".
Δύο λεωφορεία αργότερα κι αφού κατέβηκα μία στάση πιο πριν και πήγα με τα πόδια συναντήθηκα με την Χρύσα.
5 ευρώ η είσοδος, 4 η ξαπλώστρα και 6μιση ο καφές;;;;Όχι 3μιση ο καφές αλλά και οι δύο ακούσαμε 6μιση και κοιταχτήκαμε με απορία.Με τόσα που πληρώσαμε δεν θα μας έκανε εντύπωση ακόμα κι αν ο καφές είχε τιμή γεύματος.Νοστάλγησα τα φοιτητικά μου χρόνια που πηγαίναμε κάθε μέρα στην πλαζ με το πάσο μας πληρώνοντας την μισή είσοδο και τίποτα για την ξαπλώστρες.
Η θάλασσα ήταν πολύ όμορφη και καθαρή.Μείναμε μέχρι αργά το απόγευμα και τελείωσα και το βιβλίο.Χμμ μία βδομάδα 540 σελίδες.Προσωπικό ρεκόρ!