Το είχαμε συζητήσει (σχεδόν σχεδιάσει) με τα κορίτσια.Όταν ξανασυναντήσω τον Γιώργο θα δείξω οτι έχω αυτοπεποίθηση, οτι περνάω τέλεια μετά τον χωρισμό μας και θα αφήσω να εννοηθεί οτι βγαίνω με κάποιον.
Όταν συναντηθήκαμε όμως στην παρέα της Μίνας που δουλεύουμε μαζί λίγο μετά που σχολάσαμε αιφνιδιάστηκα.Ήταν εκεί και καθόταν άνετος, με χαιρέτησε κι εγώ έμεινα και τον κοιτούσα.Στο τέλος του είπα ένα γεια και βούλιαξα στον καναπέ.'Οσο οι άλλοι συζητούσαν εγώ πήρα τον καφέ μου και άρχισα να παίζω με το καλαμάκι.Ξαφνικά απευθύνθηκε σε μένα."Μαρίνα που χάθηκες εσύ;Γιατί δεν μιλάς καθόλου;"
"Ορίστε;"του απάντησα με έκπληξη.Εκείνος απο τη μέρα που χωρίσαμε έκοψε κάθε επαφή και δεν απάντησε σε κανένα απο τα sms που είχα στείλει.
Εγώ εξαφανίστηκα ή εσύ;;;Μας δουλεύεις κι απο πάνω;;;;Δηλαδή τι θες να σε παρακαλάμε κι εσύ να το παίζεις δύσκολος;;; σκέφτηκα να του απαντήσω αλλά αυτό μάλλον θα έδειχνε οτι είμαι κολλημένη μαζί του.Πράγμα που δεν συμβαίνει.Εντάξει νιώθω άβολα να είμαστε στο ίδιο τραπέζι και να μιλάμε σαν να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα μεταξύ μας.Όχι οτι είμαι και κολλημένη μαζί του όμως!
"Α!Ξέρεις.Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο.Είμαι πολύ απασχολημένη με τον φίλο μου, τη δουλειά και το γυμναστήριο!".Θα συμπλήρωνα την απάντηση με ένα φανταστικό σεμινάριο και προαγωγή αλλά ήταν η Μίνα εκεί.
"Αλήθεια;;", είπε και με κοίταξε λίγο περίεργα.Έχω πάρει 2 κιλά τον τελευταίο μήνα.Θα πρέπει να σκέφτηκε οτι δεν υπήρχε περίπτωση να είμαι καθημερινά στο γυμναστήριο και ταυτόχρονα να έχω παχύνει.
"Μαρίνα;;'Εχεις φίλο;", φώναξε ξαφνικά η Μίνα και γύρισαν και κοίταξαν όλοι στην παρέα λες και ήταν κάτι το αξιοπερίεργο.
"Ναι".
"Γιατί δεν μας τον έχεις γνωρίσει;Ούτε και στην γιορτή που κάναμε δεν τον έφερες".
Ηλίθια Μίνα!!Σκάσε!!Ήθελα να της βάλω το τασάκι στο στόμα και να σκάσει επιτέλους...Τελικά της έδωσα μία κλωτσιά κάτω απο το τραπέζι και με κοίταξε με απορία.
Αγνόησα εντελώς την ερώτηση της χαμογελόντας της όση ώρα της πήρε να συνέλθει απο την κλωτσιά και άλλαξα θέμα.
¨Εεε..Εσύ τι νέα Γιώργο;", ρώτησα συνεχίζοντας να ζαλίζω τον καφέ μου με το καλαμάκι.
"Μια χαρά!Δεν σας είπα παιδιά.Παντρεύομαι!Εννοείται οτι είστε όλοι καλεσμένοι."
"Μπράβο!Η ώρα η καλή!", είπε η Μίνα.
"Εεε;;"Απο την έκπληξη μου έπεσε το καλαμάκι.
Όσο οι άλλοι του έλεγαν συγχαρητήρια εγώ είχα μπει κάτω απο το τραπέζι και έψαχνα το καλαμάκι.Τι ήταν αυτό τώρα;Πότε πρόλαβε και βρήκε κοπέλα και παντρεύεται κιόλας;Εγώ δεν έχω βγει καν ραντεβού απο όταν χωρίσαμε.
Έκατσα πάλι στη θέση μου και τον είδα να με κοιτάει."Δεν είναι και πολύ καλή ιδέα να πιεις απο αυτό το καλαμάκι, είπε.
Τον κοίταζα με το καλαμάκι στο χέρι.Μετά κοίταξα το καλαμάκι και σκέφτηκα οτι είχε δίκιο.
¨Συγχαρητήρια¨, του είπα στο τέλος.
"Πάω να σου φέρω καλαμάκι" είπε και τον παρακολούθησα μέχρι που μπήκε μέσα στην καφετέρια.Ένα καλό στοιχείο που είχε ήταν η ευγένεια και το πόσο περιποιητικός ήταν.Τώρα θα είναι τζέντλεμαν με κάποια άλλη...για τα επόμενα 40-50 χρόνια...Τον είδα που γύριζε χαμογελόντας δείχνοντας μου το καλαμάκι.
"Ορίστε το καλαμάκι σου!Να το προσέξεις περισσότερο απο το προηγούμενο".
Τον κοίταξα προβληματισμένη.Εκείνη την ώρα μου έδωσε την εντύπωση οτι δεν μιλούσε για καλαμάκια αλλά για τις σχέσεις μου.Να προσέξω τον καινούριο μου φίλο περισσότερο απο τον προηγούμενο δλδ εκείνον.Θεε μου!!Θα πρέπει να πιστεύει οτι είμαι καμία υστερική!
"Ευχαριστώ.Και πότε είναι ο γάμος;", ρώτησα προσπαθόντας να το παίξω άνετη με το γεγονός οτι παντρεύεται σε χρόνο ρεκόρ 3 μήνες μετά τον χωρισμό μας.
"Σεπτέμβριο.Θα σου στείλω προσκλητήριο.Να φέρεις και τον φίλο σου.Θα χαρώ να τον γνωρίσω."
Ναι γιατί εγω έχω γνωρίσει την δική σου φίλη, λάθος, μέλλουσα γυναίκα σου, σκέφτηκα.
"Οπωσδήποτε" ψιθύρισα.
Ωραία τώρα θα πρέπει να βρω κάποιον να με συνοδεύσει στον γάμο του πρώην μου!
Όταν συναντηθήκαμε όμως στην παρέα της Μίνας που δουλεύουμε μαζί λίγο μετά που σχολάσαμε αιφνιδιάστηκα.Ήταν εκεί και καθόταν άνετος, με χαιρέτησε κι εγώ έμεινα και τον κοιτούσα.Στο τέλος του είπα ένα γεια και βούλιαξα στον καναπέ.'Οσο οι άλλοι συζητούσαν εγώ πήρα τον καφέ μου και άρχισα να παίζω με το καλαμάκι.Ξαφνικά απευθύνθηκε σε μένα."Μαρίνα που χάθηκες εσύ;Γιατί δεν μιλάς καθόλου;"
"Ορίστε;"του απάντησα με έκπληξη.Εκείνος απο τη μέρα που χωρίσαμε έκοψε κάθε επαφή και δεν απάντησε σε κανένα απο τα sms που είχα στείλει.
Εγώ εξαφανίστηκα ή εσύ;;;Μας δουλεύεις κι απο πάνω;;;;Δηλαδή τι θες να σε παρακαλάμε κι εσύ να το παίζεις δύσκολος;;; σκέφτηκα να του απαντήσω αλλά αυτό μάλλον θα έδειχνε οτι είμαι κολλημένη μαζί του.Πράγμα που δεν συμβαίνει.Εντάξει νιώθω άβολα να είμαστε στο ίδιο τραπέζι και να μιλάμε σαν να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα μεταξύ μας.Όχι οτι είμαι και κολλημένη μαζί του όμως!
"Α!Ξέρεις.Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο.Είμαι πολύ απασχολημένη με τον φίλο μου, τη δουλειά και το γυμναστήριο!".Θα συμπλήρωνα την απάντηση με ένα φανταστικό σεμινάριο και προαγωγή αλλά ήταν η Μίνα εκεί.
"Αλήθεια;;", είπε και με κοίταξε λίγο περίεργα.Έχω πάρει 2 κιλά τον τελευταίο μήνα.Θα πρέπει να σκέφτηκε οτι δεν υπήρχε περίπτωση να είμαι καθημερινά στο γυμναστήριο και ταυτόχρονα να έχω παχύνει.
"Μαρίνα;;'Εχεις φίλο;", φώναξε ξαφνικά η Μίνα και γύρισαν και κοίταξαν όλοι στην παρέα λες και ήταν κάτι το αξιοπερίεργο.
"Ναι".
"Γιατί δεν μας τον έχεις γνωρίσει;Ούτε και στην γιορτή που κάναμε δεν τον έφερες".
Ηλίθια Μίνα!!Σκάσε!!Ήθελα να της βάλω το τασάκι στο στόμα και να σκάσει επιτέλους...Τελικά της έδωσα μία κλωτσιά κάτω απο το τραπέζι και με κοίταξε με απορία.
Αγνόησα εντελώς την ερώτηση της χαμογελόντας της όση ώρα της πήρε να συνέλθει απο την κλωτσιά και άλλαξα θέμα.
¨Εεε..Εσύ τι νέα Γιώργο;", ρώτησα συνεχίζοντας να ζαλίζω τον καφέ μου με το καλαμάκι.
"Μια χαρά!Δεν σας είπα παιδιά.Παντρεύομαι!Εννοείται οτι είστε όλοι καλεσμένοι."
"Μπράβο!Η ώρα η καλή!", είπε η Μίνα.
"Εεε;;"Απο την έκπληξη μου έπεσε το καλαμάκι.
Όσο οι άλλοι του έλεγαν συγχαρητήρια εγώ είχα μπει κάτω απο το τραπέζι και έψαχνα το καλαμάκι.Τι ήταν αυτό τώρα;Πότε πρόλαβε και βρήκε κοπέλα και παντρεύεται κιόλας;Εγώ δεν έχω βγει καν ραντεβού απο όταν χωρίσαμε.
Έκατσα πάλι στη θέση μου και τον είδα να με κοιτάει."Δεν είναι και πολύ καλή ιδέα να πιεις απο αυτό το καλαμάκι, είπε.
Τον κοίταζα με το καλαμάκι στο χέρι.Μετά κοίταξα το καλαμάκι και σκέφτηκα οτι είχε δίκιο.
¨Συγχαρητήρια¨, του είπα στο τέλος.
"Πάω να σου φέρω καλαμάκι" είπε και τον παρακολούθησα μέχρι που μπήκε μέσα στην καφετέρια.Ένα καλό στοιχείο που είχε ήταν η ευγένεια και το πόσο περιποιητικός ήταν.Τώρα θα είναι τζέντλεμαν με κάποια άλλη...για τα επόμενα 40-50 χρόνια...Τον είδα που γύριζε χαμογελόντας δείχνοντας μου το καλαμάκι.
"Ορίστε το καλαμάκι σου!Να το προσέξεις περισσότερο απο το προηγούμενο".
Τον κοίταξα προβληματισμένη.Εκείνη την ώρα μου έδωσε την εντύπωση οτι δεν μιλούσε για καλαμάκια αλλά για τις σχέσεις μου.Να προσέξω τον καινούριο μου φίλο περισσότερο απο τον προηγούμενο δλδ εκείνον.Θεε μου!!Θα πρέπει να πιστεύει οτι είμαι καμία υστερική!
"Ευχαριστώ.Και πότε είναι ο γάμος;", ρώτησα προσπαθόντας να το παίξω άνετη με το γεγονός οτι παντρεύεται σε χρόνο ρεκόρ 3 μήνες μετά τον χωρισμό μας.
"Σεπτέμβριο.Θα σου στείλω προσκλητήριο.Να φέρεις και τον φίλο σου.Θα χαρώ να τον γνωρίσω."
Ναι γιατί εγω έχω γνωρίσει την δική σου φίλη, λάθος, μέλλουσα γυναίκα σου, σκέφτηκα.
"Οπωσδήποτε" ψιθύρισα.
Ωραία τώρα θα πρέπει να βρω κάποιον να με συνοδεύσει στον γάμο του πρώην μου!
Παντρεύεται αλήθεια ή έτσι στο είπε? πότε πρόλαβε???
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πότε πρόλαβε.Το σκέφτηκα οτι μπορεί να το είπε επίτηδες για μένα αλλά το ανακοίνωσε και σε άλλους...Κανονικά θα πρέπει να στείλει προσκλητήρια αυτο το μήνα αφου είπε για Σεπτέμβριο.
Διαγραφή