Επιτέλους σπίτι μόνη μου

Ουφφ!Επιτέλους σπίτι μόνη μου, σκέφτηκα μόλις μπήκα στο σπίτι.Θα ορκιζόμουνα οτι το μεταφορικό μου μέσο προς και απο το χωριό δεν ήταν λεωφορείο...αλλά χρονομηχανή.Πρέπει να με μετέφερε εκεί κοντά στο 1995 που ήμουν 15 χρονών.Είναι πολύ περίεργο αλλά κάθε φορά που περνάω χρόνο με τους γονείς μου αισθάνομαι σαν 15χρονη χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα οτι ξανανιώνω κιόλας.

Χτύπησε το κινητό

Χτύπησε το κινητό.Ήταν η Μητέρα μου.
"Μαρίνα ξεκίνησες;".
"Εεε;;", απάντησα απο τον ύπνο.
"Που είσαι δεν ξεκίνησες ακόμα;"
"Όχι", απάντησα σαν ζόμπι.
Θυμήθηκα ξαφνικά οτι έφευγα σήμερα και σηκώθηκα απότομα απο τον καναπέ.
"Ακόμα;Στη μία δεν φεύγει το λεωφορείο;"
Κοίταξα σαν χαμένη γύρω μου.Δεν υπάρχει άλλο ρολόι στο σπίτι εκτός απο το κινητό και το ξεφόρτιστο ipod.
"Ετοιμάζομαι", είπα "Κάτι μου έτυχε και καθυστέρησα.Μάλλον θα πάρω το επόμενο".
Έκλεισα γρήγορα το τηλέφωνο και κοίταξα την ώρα.12μιση.Σκατά!Η ιδέα που είχα να μείνω ξύπνια μέχρι την ώρα που θα φύγω αποδείκτηκε κακή.
Δεν ξέρω τι ώρα με πήρε ο ύπνος.Δεν θυμάμαι καν τι ώρα γύρισα.Ποιος ξέρει πόσο ήπια.Είναι χαρακτηριστικό οτι όταν κάποιος άλλος πληρώνει τα ποτά μου δεν έχω ιδέα πόσο έχω πιει.Θυμάμαι που πήρα ταξί, γύρισα σπίτι, άλλαξα και ετοίμασα το φαγητό-νερό της Λάρας για τις μέρες που θα λείπω.Μετά έφτιαξα καφέ και ξάπλωσα στον καναπέ να δω τηλεόραση.
Χθες το βράδυ στάθηκα πραγματικά στο ύψος μου.Η Χρύσα θα ήταν πολύ περήφανη για μένα.Όμως νομίζω οτι επειδή στάθηκα στο ύψος μου ο Νίκος γυρίζοντας με άφησε κάπου στη μέση της διαδρομής για να μην κάνει κύκλο λέει...
Πήρα ένα παυσίπονο και πήγα στο μπάνιο.Κοίταξα στο καθρέφτη.Γαμώτο!Έπρεπε να είχα ξεβαφτεί την ώρα που άλλαξα όταν γύρισα.Τώρα μοιάζω με τραγουδίστρια σε goth συγκρότημα...Κι αυτός ο πονοκέφαλος...
Ξαφνικά θυμήθηκα οτι το επόμενο δρομολόγιο ήταν στις 3μιση.Πάλι τρέχοντας θα ετοιμαστώ...

Απολάμβανα άλλη μία μέρα

Απολάμβανα άλλη μία μέρα μόνη μου στην παραλία - είπαμε δεν θα κάθομαι όλη μέρα κλαίγοντας τη μοίρα μου στο σπίτι - όταν κάποιος στάθηκε μπροστά μου και φώναξε το όνομα μου.
"Μαρίνα, τι κάνεις;"
"Νίκο!Καλά είμαι.Εσύ;"
"Μια χαρα.Μόνη σου είσαι;"
"Εεε...Ναι...", είπα διστακτικά.Σκέφτηκα πόσο αξιολύπητο ακούγονταν το οτι είχα έρθει ολομόναχη.Δεν ήμουν η μόνη όμως κι έτσι ο Νίκος έφερε τα πράγματα του κι έκατσε στην ξαπλώστρα δίπλα μου.
"Πως πάει με τη δουλειά;", ρώτησε κι άρχισε μία κλασική κουβέντα γύρω απο την κρίση ενώ εγώ προσπαθουσα να ξεβουλώσω το σπρέυ του αντιηλιακού μου.Τι θέλουν και βάζουν αντλία στο λάδι;Κάθε τόσο βουλώνει και δεν μπορείς να ψεκάσεις.Γκρρ.

Μετά απο 6 ώρες στην πλαζ

Μετά απο 6 ώρες στη πλαζ χθες, οι πέντε απο αυτές ξαπλωμένη στον ήλιο για να αποκτήσω επιτέλους το τροπικό μαύρισμα που θέλω , διαπίστωσα πως το μόνο που τροπικό που απέκτησα ήταν  ένα τροπικό έγκαυμα...Τώρα είμαι ξαπλωμένη, καλυμμένη με after sun gel και δεν μπορώ να ακουμπήσω τίποτα πάνω μου.
Χτύπησε το κινητό μου.Ήταν η Χρύσα."Έλα!Που είσαι;"
"Εσύ που είσαι;Εγώ που να είμαι;Σπίτι μου.Που είστε και μ'αφήσατε μόνη μου;", είπα με παράπονο.
"Έρχομαι την Τετάρτη.Έχω να σου πω πολλά.Γνώρισα και ένα παιδί εδώ."
Κατάλαβα.Γι αυτό είχε εξαφανιστεί και δεν είχε πάρει ούτε ένα τηλέφωνο.
"Την Τετάρτη δεν θα είμαι εδώ".
"Που θα πας;Κανόνισες διακοπές;"
"Ναι", είπα."Θα πάω στο χωριό στους γονείς μου."
"Θα μιλήσουμε απο το τηλέφωνο όταν γυρίσω τότε.Θα τα πούμε.Φιλιά!"
Έκλεισα το τηλέφωνο και σκεφτόμουν πόσο επικρητική ήταν η Χρύσα με τις γυναίκες που παρατούσαν τις παρέες τους κάθε φορά που έβρισκαν φίλο.Απο την άλλη όμως ήταν σε διακοπές οπότε ίσως και να μην μετρούσε το οτι δεν με πήρε καθόλου τηλέφωνο επειδή βρήκε κάποιον εκεί.
Αχ πόσο με ανακουφίζει το κουτάκι της coca cola.Άλλη μια μέρα που θα περάσω στο σπίτι αφού δεν μπορώ να φορέσω τίποτα.

Μόνη μου στη πλαζ

Μόνη μου στη πλαζ να ψάχνω για ξαπλώστρα.Απορώ πως γίνεται και έχει τόσο κόσμο τη στιγμή που σχεδόν όλοι είναι σε διακοπές και λείπουν.
Βρήκα ξαπλώστρα!!!Πάω να χαλαρώσω και να κάνω τροπικό μαύρισμα!

Πρώτη μέρα άδειας σήμερα

Πρώτη μέρα άδειας σήμερα.Γιουπι!!!Αποφάσισα απο χθες να πάω μόνη μου θάλασσα.Δεν θα κάθομαι να κλαίγομαι και στην άδεια μου σαν καμία γεροντοκόρη που κάθεται συνέχεια μέσα με τη γάτα της.Θα περάσω καλά όσο γίνεται και μόνη μου.Σηκώθηκα απο το κρεβάτι με ενδοιασμούς.Κοίταξα για λίγο την Λάρα που κοιμόταν στον καναπέ.Ω ναι!Δεν θα γίνω σαν κι αυτές με τις γάτες, σκέφτηκα.

Πολύ πολύ κακή μέρα

Πολύ πολύ κακή μέρα ή μάλλον βδομάδα.Συνέχεια της προηγούμενης.Τέσσερις μέρες του απόλυτου τίποτα.Έμεινα μέσα όλο το Σαββατοκύριακο.Και τώρα μετά τη δουλειά έχω μείνει στο κρεβάτι και κοιτάζω το ταβάνι, καμιά φορά και το κινητό που έχει να χτυπήσει απο την Παρασκευή.Όλοι περνάνε τόσο καλά που δεν θυμούνται καν να με πάρουν τηλέφωνο.Ακόμα και η Μητέρα μου!Τελευταία φορά που με πήρε ήταν πριν πέντε μέρες απο το λιμάνι για να μου πει οτι κανόνισε να πάει διακοπές με την Μαργαρίτα ...στη Μύκονο!

Γυρίζοντας σπίτι κοίταξα στο γραμματοκιβώτιο

Γυρίζοντας σπίτι κοίταξα στο γραμματοκιβώτιο.Περίμενα δεματάκι απο το ebay απο Κίνα σχεδόν ένα μήνα.Ξεκλείδωσα το γραμματοκιβώτιο.Λογαριασμός κινητού, λογαριασμός σταθερού, μα πως γίνεται και τα στέλνουν μαζί αυτά πάντα;Πως περιμένουν να πληρωθούν αν τα στέλνουν την ίδια μέρα;...προσκλητήριο, διαφημιστικό πιτσαρίας...Ειδοποιητήριο για το δεματάκι μου πουθενά.

Αφού όλοι έχουν φύγει για διακοπές

Αφού όλοι έχουν φύγει για διακοπές και έχω καταδικαστεί να περάσω μόνη την υπόλοιπη ζωή μου μέχρι τις 15 Αυγούστου αποφάσισα οτι δεν έχει νόημα να βγω καθόλου έξω το Σαββατοκύριακο.Άλλωστε δεν είχα και τίποτα να κάνω.